Задолженность по НДС простого товарищества как «обязательство банкрота» в рамках процедуры банкротства бывшего участника простого товарищества
Аннотация
Налогоплательщиком НДС может быть простое товарищество. Предметом настоящего исследования является вопрос о квалификации налоговой задолженности по НДС простого товарищества как «обязательства банкрота» или как «обязательства конкурсной массы» в рамках процедуры банкротства бывшего участника простого товарищества. Вопрос о правильной квалификации задолженности имеет ключевое значение. По сути, отнесение этой задолженности к одной из указанных категорий в большей или меньшей степени повышает вероятность удовлетворения требований в пользу Государственной казны по НДС. С одной стороны, если налоговое решение об ответственности бывшего участника принимается после объявления о банкротстве участника, то это обстоятельство prima facie может предполагать квалификацию как «обязательство конкурсной массы». С другой стороны, если действия, облагаемые НДС, были совершены простым товариществом до объявления о банкротстве его участника, то это является источником «обязательств банкрота». Простое товарищество в рамках гражданского права не имеет отдельной правосубъектности, не имеет правоспособности, не имеет собственного имущества. Нельзя объявить банкротство простого товарищества. Субъектами права являются его участники. Банкротство любого из участников является законным основанием для ликвидации простого товарищества. По этим причинам в данной работе отстаивается точка зрения о квалификации в качестве «обязательства банкрота».
Ключевые слова:
обязательства конкурсной массы, обязательства банкрота, налоговая задолженность, простое товарищество, НДС, налоговая ответственность третьего лицаБиблиографические ссылки
Adamus R., Odsetki od czynności syndyka – uwagi de lege ferenda, Przegląd Sądowy 2013, nr 5.
Begier A., Cebula R., Małecki-Tepicht Ł., Plaskacz M., Wypych-Knieć A., Żółtak U., Obietnice a rzeczywistość – statystyki sądów rejonowych po pięciu latach „reform” (2015–2020), Iustitia 2021, nr 3.
Błaszczak B., Rozważania o podmiotowości prawnopodatkowej na gruncie podatku od towarów i usług – przykład spółki cywilnej, Doradztwo Podatkowe 2024, nr 4. (Crossref)
Boratyńska K., Koszty bankructwa przedsiębiorstwa na świecie i w Polsce – przegląd dotychczasowych badań, Zeszyty Naukowe SGGW – Ekonomika i Organizacja Gospodarki Żywnościowej 2009, nr 78. (Crossref)
Cieślak S., Charakterystyka pojęć wierzytelności upadłościowej, wierzyciela upadłościowego, oraz sposobu zaspokojenia wierzytelności upadłościowej, Przegląd Prawa Handlowego 1997, nr 12.
Dębiak-Bartosewicz M., Polskie sądownictwo w świetle danych statystycznych. Ujęcie porównawcze, Forum Prawnicze 2016, nr 2 (34).
Hrycaj A., Recenzja książki „Efektywność procedur upadłościowych. Bankructwa przedsiębiorstw. Katharsis i nowa szansa” Elżbiety Mączyńskiej i Sylwii Morawskiej, Studia Ekonomiczne 2015, nr 2.
Jakubecki A., w: A. Jakubecki, F. Zedler, Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, wyd. 3, Warszawa 2011.
Kruczalak‐Jankowska J., Maśnicka A., Machnikowska A., The Relation between Duration of Insolvency Proceedings and Their Efficiency (with a Particular Emphasis on Polish Experiences), International Insolvency Review 2020, t. 29, nr 3. (Crossref)
Masiukiewicz J., Morawska S., Koncepcja poprawy efektywności upadłości, Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie 2012, t. 23, nr 2.
Porzycki M., Der Beruf des Insolvenzverwalters und die Insolvenzgerichtsbarkeit in Polen – zwischen Insolvenzrechtsreform und „illiberaler Demokratie”, w: Sanierung, Reorganisation, Insolvenz: internationale Beiträge zu aktuellen Fragen. Sechstes Jahrbuch des Krakauer Forums der Rechtswissenschaften, red. R. Cierpiał-Magnor, M. Zwycięzca, Winner, Baden-Baden 2018.
Sierakowski B., Zobowiązania masy upadłości, Warszawa 2023.
Stanisławiszyn P., Artykuł 77 prawa restrukturyzacyjnego a wybrane regulacje prawa podatkowego na przykładzie podatku od towarów i usług, Doradca Restrukturyzacyjny 2016, t. 3, nr 1.
Zaremba U., Restrukturyzacja sądowa a upadłość przedsiębiorstw w Polsce, Warszawa–Rzeszów 2021.
Лицензия
Это произведение доступно по лицензии Creative Commons «Attribution» («Атрибуция») 4.0 Всемирная.
Autor oświadcza, że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza jakichkolwiek praw osobistych lub majątkowych osób trzecich oraz, że jego prawa autorskie do utworu nie są ograniczone w zakresie objętym umową podpisywaną z Wydawcą.
Autor publikacji przenosi nieodpłatnie na Wydawcę autorskie prawa majątkowe do składanego do publikacji Utworu (artykułu) bez ograniczeń czasowych i terytorialnych na następujących polach eksploatacji:
a) wytwarzanie, utrwalanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
b) wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu, oraz rozpowszechnianie w postaci otwartego dostępu, zgodnie z treścią licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa 4.0 Międzynarodowa (zwanej również jako CC BY), dostępnej pod adresem: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;
c) włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
d) opublikowanie na stronie internetowej czasopisma, publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, oraz publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
e) wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu lub innej sieci.
Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu następuje nieodpłatnie, z chwilą podpisania umowy.
