Droit Moral, które nie ma nic wspólnego z moralnością, czyli o autorskich prawach osobistych w systemie prawa francuskiego

Katarzyna Arciszewska

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu , Polska

Agnieszka Wojcieszak

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu , Polska


Abstrakt

Francja uchodzi za kolebkę powstania praw autorskich w kontynentalnym systemie prawnym. Już w czasach Wielkiej Rewolucji Francuskiej można odnaleźć początki koncepcji ideologicznych mających za przedmiot ochronę interesów niemajątkowych twórcy. Znaczącą rolę w zakresie kształtowania regulacji prawnych mających za przedmiot ochronę praw autorskich odegrało orzecznictwo. Konieczność rozstrzygania sporów dotyczących ochrony autorskich praw niemajątkowych przy braku podstaw normatywnych dla rozstrzygania tych sporów stała się przyczyną dla stworzenia regulacji prawnych w tym zakresie. Aktualnie normatywne źródło regulujące sposób ochrony autorskich praw niemajątkowych we Francji stanowi głównie kodeks własności intelektualnej oraz w pewnym zakresie również kodeks cywilny. Na podstawie analizy wskazanych w zdaniu poprzednim ustaw sformułować można ogólny wniosek, iż podstawę dla osobistych uprawnień autora stanowi w prawie francuskim uznanie niepodzielności osoby twórcy i jego dzieła. Ustawodawca francuski w treści przepisów kodeksu własności intelektualnej wskazuje na cechy praw autorskich oraz na narzędzia prawne służące ochronie tych praw. Szczególnej ochronie prawo francuskie poddaje prawo do zachowania integralności utworu oraz prawo do ujawnienia dzieła nad czym pochyla się autor niniejszego opracowania.

Słowa kluczowe:

prawo autorskie, prawa niemajątkowe, własność intelektualna, dzieło, utwór

Czub K., Konstrukcja i treść podstawowych autorskich praw osobistych w systemie prawa francuskiego, „Studia Iuridica Toruniensia” 2009, t. 5.

Debois H., Le droit d’auteur en France, Paris 1978.

Fuilland F., Le droit moral de l’auteur en droit français, Lyon 2003.

Gautier P-Y., Propriété littéraire et artistique, Paris 1990.

Górnicki L., Rozwój idei praw autorskich od starożytności do II wojny światowej, Wrocław 2013.

Konach T., Autorskie prawa osobiste w ustawodawstwach Francji i Republiki Federalnej

Niemiec – analiza prawnoporównawcza, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 2014, z. 3.

Lucas A., Lucas H.-J., Propriété littéraire et artistique, Paris 1994.

Morillot A., De la personnalité du droit de copie qui appartient à un auteur vivant, Paris 1872.

Niżankowska A., Prawo do integralności utworu, Warszawa 2007.

Pobierz

Opublikowane
04-12-2016


Arciszewska, K., & Wojcieszak, A. (2016). Droit Moral, które nie ma nic wspólnego z moralnością, czyli o autorskich prawach osobistych w systemie prawa francuskiego. Studia Prawnicze KUL, (4), 139–157. https://doi.org/10.31743/sp.4885

Katarzyna Arciszewska 
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Agnieszka Wojcieszak 
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu



Licencja

Autor oświadcza, że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza jakichkolwiek praw osobistych lub majątkowych osób trzecich oraz, że jego prawa autorskie do utworu nie są ograniczone w zakresie objętym umową podpisywaną z Wydawcą.

Autor publikacji przenosi nieodpłatnie na Wydawcę autorskie prawa majątkowe do składanego do publikacji Utworu (artykułu) bez ograniczeń czasowych i terytorialnych na następujących polach eksploatacji:

a) wytwarzanie, utrwalanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;

b) wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu, oraz rozpowszechnianie w postaci otwartego dostępu, zgodnie z treścią licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa 4.0 Międzynarodowa (zwanej również jako CC BY), dostępnej pod adresem: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;

c) włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;

d) opublikowanie na stronie internetowej czasopisma, publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, oraz publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;

e) wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu lub innej sieci.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu następuje nieodpłatnie, z chwilą podpisania umowy.