Struktura organizacyjna niższego seminarium duchownego
Jerzy Adamczyk
Wyższe Seminarium Duchowne w Radomiu , PolskaAbstrakt
Aktualny Kodeks Prawa Kanonicznego polecił zachować i popierać niższe seminaria tam, gdzie one istnieją, lub, gdy jest to wskazane, tworzyć nowe. W niniejszym artykule zaprezentowano całościowo strukturę organizacyjną niższego seminarium duchownego. Najpierw przedstawiono syntetycznie historię niższych seminariów. Z kolei ukazano osoby odpowiedzialne za wymiar dydaktyczno-wychowawczy seminarium. Wreszcie zaprezentowano organizację „specjalnej formacji religijnej” w niższym seminarium duchownym.
Słowa kluczowe:
niższe seminarium duchowne, alumni, biskup, rektor, kierownik duchowy, rodzice, powołanieBibliografia
Bączkowicz F., Baron J., Stawinoga W., Prawo kanoniczne. Podręcznik dla duchowieństwa, t. 1, Opole 1957.
Bączkowicz F., Baron J., Stawinoga W., Prawo kanoniczne. Podręcznik dla duchowieństwa, t. 2, Opole 1958.
Bista S., Instytucja niższych seminariów duchownych diecezjalnych przykładem wpływu prawa partykularnego na kościelne prawo powszechne, „Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne” 1971, nr 4.
Brugnotto G., Il seminario maggiore: autentica comunità ecclesiale. Annotazioni teologico-canonistiche, „Quaderni di Diritto Ecclesiale” 2001, nr 3.
Chiappetta L., Il Codice di Diritto Canonico, t. 1, wyd. 1, Napoli 1988.
Cito D., Comentario al can. 234, [w:] A. Marzoa, J. Miras, R. Rodríguez-Ocaña (red.), Comentario exegético al Código de Derecho Canónico, t. 2, wyd. 2, Pamplona 1996.
Composta P., Commento al 234, [w:] P. Pinto (red.), Commento al Codice di Diritto Canonico, Roma 1985.
Francia A., Lo statuto giuridico del rettore di seminario nell’attuale legislazione canonica, Roma, 2007.
Góralski W., 300 lat seminarium duchownego w Płocku - wczoraj i dziś. (Szkic do dziejów), „Studia Płockie” 2010, nr 38.
Góralski W., Szkic do dziejów seminariów duchownych diecezji płockiej (1594-1994), „Studia Płockie” 1994, nr 22.
Herranz J., Importanza del Seminario Minore e del Seminario Diocesano, „Seminarium” 1983, nr 4.
Koci P., Das Katholische Internat Heute und Morgen, „Seminarium” 2011, nr 3.
Krukowski J., Komentarz do kan. 234, [w:] J. Krukowski (red.), Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. T. 2. Ks. II (1). Lud Boży, Poznań 2005.
Łupiński J., Seminarium duchowne w Tykocinie w latach 1769–1863, Łódź 2011.
Marchisano F., L’evoluzione storica della formazione del clero, „Seminarium” 1973, nr 2.
Panizzolo P., Il seminario minore alla luce dell’insegnamento conciliare e post-conciliare, „Seminarium” 2011, nr 3.
Pawluk T., Prawo kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II. Lud Boży, jego nauczanie i uświęcanie, t. 2, Olsztyn 1986.
Trevisan G., La normativa sui seminari minori, „Quaderni di Diritto Ecclesiale” 1990, z. 1.
Ziemann E., Seminarium duchowne, [w:] E. Gigilewicz (red.), Encyklopedia Katolicka, t. 17, Lublin 2012.
Wyższe Seminarium Duchowne w Radomiu
Licencja
Autor oświadcza, że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza jakichkolwiek praw osobistych lub majątkowych osób trzecich oraz, że jego prawa autorskie do utworu nie są ograniczone w zakresie objętym umową podpisywaną z Wydawcą.
Autor publikacji przenosi nieodpłatnie na Wydawcę autorskie prawa majątkowe do składanego do publikacji Utworu (artykułu) bez ograniczeń czasowych i terytorialnych na następujących polach eksploatacji:
a) wytwarzanie, utrwalanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
b) wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu, oraz rozpowszechnianie w postaci otwartego dostępu, zgodnie z treścią licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa 4.0 Międzynarodowa (zwanej również jako CC BY), dostępnej pod adresem: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;
c) włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
d) opublikowanie na stronie internetowej czasopisma, publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, oraz publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
e) wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu lub innej sieci.
Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu następuje nieodpłatnie, z chwilą podpisania umowy.
