Czy "Ogólne wprowadzenie do Mszału rzymskiego" z 1969 zawierało niekatolicką definicję Mszy św.?

Dawid Mielnik

Katolicki Uniwersytet Lubelski , Polska
https://orcid.org/0000-0002-2701-4889


Abstrakt

Definicja Mszy św. zawarta w siódmym punkcie Ogólnego wprowadzenia do Mszału rzymskiego spotkała się z silnym sprzeciwem ze strony niektórych środowisk przywiązanych do tradycyjnego nauczania Kościoła. Definicji zarzucano odejście od typowo katolickiej terminologii oraz tworzenie jej pod wpływem środowisk protestanckich. W świetle przeprowadzonych w niniejszym opracowaniu analiz należy stwierdzić, że słuszność oskarżenia o niekatolicki charakter definicji Mszy św. jest uzależniona od przyjętej metodologii. Jeżeli podchodzi się do definicji od strony analizy komponentów rzeczywistości liturgii w rozumieniu systemu katolickiego, oskarżenie o niekatolicki charakter jest niesłuszne. Jeżeli jednak podchodzi się do definicji od strony precyzacji terminologicznej z powodu różnic w rozumieniu tej samej rzeczywistości przez różne konfesje chrześcijańskie, zarzut jest jak najbardziej zasadny.

Słowa kluczowe:

Msza św., liturgia, Mszał rzymski, Ogólne wprowadzenie do Mszału rzymskiego, Ottaviani, Bacci, Krótka analiza krytyczna

Amerio R., Iota unum. Analiza zmian w Kościele katolickim w XX wieku, Komorów 2009.
Davies M., Liturgiczne bomby zegarowe Vaticanum II. Zniszczenie katolickiej wiary przez zmiany w katolickim kulcie, Warszawa 2004.
Davies M., Nowa msza papieża Pawła, Warszawa 2014.
Davies M. Zniszczenie Mszy Świętej, czyli Godly Order Cranmera, Komorów 2016.
Głowa W., Służba Boża, Lubaczów 1986.
Journet K., Msza Święta. Obecność Ofiary krzyżowej, Poznań 1959.
Komisja Episkopatu do spraw Liturgii, Ogólne wprowadzenie do Mszału rzymskiego, „Ruch Biblijny i Liturgiczny” 24 (1971), nr 1, s. 1–76.
Kowalski J., Motu proprio „Summorum Pontificum” Benedykta XVI z 7 lipca 2007, w: Introibo ad altare Dei. Księdzu Profesorowi Stefanowi Koperkowi CR z okazji 70-lecia urodzin i 45-lecia kapłaństwa, red. S. Koperek, Kraków 2008, s. 225–235.
Krakowiak C., Dlaczego nadzwyczajna forma celebracji Mszy Świętej?, w: Jedna wiara, jedna Msza. Od Mszału Piusa V do Mszału Pawła VI, red. C. Krakowiak, B. Migut, Lublin 2009, s. 159–200.
Krakowiak C., Wiara, Kościół, liturgia, Lublin 2016.
Miazek J., To czyńcie na Moją pamiątkę. Eucharystia w dokumentach Kościoła, Warszawa 1987.
Miazek J., Trzecie wydanie Mszału rzymskiego Pawła VI, „Warszawskie Studia Teologiczne” 16 (2003), s. 181–199.
Milcarek P., Historia Mszy. Przewodnik po dziejach liturgii rzymskiej, Dębogóra 2009.
Missale Romanum ex Decreto Sacrosancti Oecumenici Concilii Vaticani II Instauratum Auctoritate Pauli PP. VI Promulgatum. Editio i Juxta Typicam, Vatican 1970.
Missale Romanum ex Decreto Sacrosancti Oecumenici Concilii Vaticani II Instauratum Auctoritate Pauli PP. VI Promulgatum Ioannis Pauli PP. II cura recognitum. Editio typica tertia, Città del Vaticano 2002.
Nadolski B., Liturgika, t. 4: Eucharystia, Poznań 2011.
Ogólne wprowadzenie do Mszału rzymskiego, w: Leksykon liturgii, B. Nadolski, Poznań 2006, s. 1087.
Ordo Missae. Editio typica, Vatican 1969.
Paweł VI, Christifidelibus in Basilica Vaticana coram admissis de novo proxime inducendo Ordine Missae Beatissimus Pater loquitur, „Acta Apostolicae Sedis” 61 (1969), s. 777–780.
Słoma I., Zwyczajna i nadzwyczajna forma rytu rzymskiego wzajemnym ubogaceniem, „Roczniki Teologiczne” 61 (2014), nr 8, s. 153–162.
Sacra Congregatio Rituum, Instructio ad exsecutionem Constitutionis de sacra Liturgia recte ordinandam, „Acta Apostolicae Sedis” 56 (1964), s. 877–900.
Sacra Congregatio Rituum, Instructio altera ad exsecutionem Constitutionis de sacra Liturgia recte ordinandam, „Acta Apostolicae Sedis” 59 (1967), s. 442–448.
Wit Z., Nowe „Ordo Missae”, w: Ante Deum stantes, red. S. Koperek, Kraków 2002, s. 253–264.
Zachara M., Krótka historia Mszału rzymskiego, Warszawa 2014.
Pobierz

Opublikowane
2020-03-24



Dawid Mielnik 
Katolicki Uniwersytet Lubelski https://orcid.org/0000-0002-2701-4889



Licencja

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.