Sakrament pokuty i pojednania. Kryzys współczesny i kryzys doktrynalny
Janusz Królikowski
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II , Polskahttps://orcid.org/0000-0003-3929-6008
Abstrakt
Sakrament pokuty i pojednania – spowiedź – stał się w ostatnich dziesięcioleciach przedmiotem rozmaitych interpretacji teologicznych, które wpłynęły na jego praktykowanie. Niejednokrotnie proponowane interpretacje przyczyniły się do wywołania rozmaitych sytuacji kryzysowych w jego praktykowaniu albo przynajmniej wzbudzają podejrzliwość w stosunku do niego. Sytuacja domaga się ponownego przemyślenia niektórych aspektów teologii sakramentu pokuty i pojednania. Wydaje się, że utrwalona doktryna kościelna w tej materii sugeruje potrzebę przemyślenia zwłaszcza trzech kwestii: jaka jest specyficzna łaska sakramentu spowiedzi, na czym polega upodobnienie do Chrystusa, którego ten sakrament dokonuje, oraz w czym wyraża się jego właściwa eklezjalność. Na te trzy kwestie zostaje zwrócona uwaga w niniejszym artykule, przy bezpośrednim odniesieniu się do wspomnianych przejawów kryzysu w dziedzinie pokuty sakramentalnej.
Słowa kluczowe:
pokuta, pojednanie, nawrócenie, spowiedź, łaska sakramentalna, KościółBibliografia
Bozzolo A., La teologia sacramantaria dopo Rahner. Il dibattito e i problemi, Roma 1999.
Bunini A., La riforma liturgica (1948–1975), Roma 1983.
Caprile G., Il Sinodo dei Vescovi del 1983. Sesta assemblea generale (29 settembre – 29 ottobre 1983), Roma 1985.
Caselles H., La Bible et son Dieu, Paris 1989.
Chapelle A., Les Fondaments de l’Etique. La symbolique de l’action, Bruxelles 1988.
Galot J., Eucaristia e penitenza. Problema teologico e pastorale, „La Civiltà Cattolica” 125 (1974), s. 132–141.
Ganne P., La route vers la vie. Péché, pardon et communion des saints, Québec 2006.
Haag H., Biblische Schöpfungslehre und kirchliche Erbsündlehre, Stuttgart 1966.
Killmartin E.J., Christian Liturgy: Theology and Practice, t. 1: Systematic Theology of Liturgy, Kansas City 1988.
Manders H., Un Dieu qui restaure toutes choses. L’aspect de la réconciliation des prierès eucharistiques romaines, „Concilium” [fran.] 61(1971), s. 103–111.
Moysa S., Słowo zbawienia, Kraków 1974.
Mrówka K., Filozoficzny sens przebaczenia, Tarnów 2008.
Ocariz F., La realtà del peccato nella cultura e nella catechesi della Chiesa, w: Salvezza cristiana e culture odierne, praca zbior., t. 2, Torino–Leuman 1985, s. 281–294.
Poschmann H., Paenitentia secunda. Die kirchliche Busse in ältesten Christemtum bis Cyprian un Origenes, Bonn 1940.
Rahner K., Podstawowy wykład wiary. Wprowadzenie do pojęcia chrześcijaństwa, tłum. T. Mieszkowski, Warszawa 1987.
Rahner K., Sakramenty Kościoła. Medytacje, tłum. J. Zychowicz, Kraków 1997.
Ratzinger J., Zum Begriff des Sakramentes, München 1979.
Ratzinger J., La celebrazione del sacramento con l’assoluzione generale, „L’Osservatore Romano” [wł.], 27 II 1985, s. 5.
Scheffczyk L., Die Heiligkeit Gottes. Ziel und Form der Christenleben, w: Gott der Heilige und das Heil, Hrsg. L. Scheffczyk, H. Schlier, Th. Schnitzler, St. Augustin 1979, s. 15–46.
Schillebeeckx E., Chrystus Sakrament spotkania z Bogiem, tłum. A. Zuberbier, Kraków 1966.
Schönborn Ch., Bóg zesłał Syna swego. Chrystologia, tłum. L. Balter, Poznań 2002.
Speyr A. von, Spowiedź, tłum. W. Szymona, Poznań 1992.
Yanguas J.M., Llamada universal a la santidad, preceptos e consejos, w: Dar rasón de la esperanza. Homenaje al Prof. Dr. José Luis Illanes, ed. T. Trigo, Pamplona 2004, s. 1075–1091.
Zellweger E., Beichte und Vergebung, Basel 1959.
Ziegenaus A., Umkehr – Versöhnung – Friede. Zu einer theologisch verantworteten Praxis von Bussgottesdienst und Beichte, Freiburg 1975.
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
