Jakub i Ezaw: struktura narracyjna przebaczenia i jej egzystencjalne implikacje (Rdz 32,4–33,20)

Zdzisław Pawłowski




Abstract

Narracja o Jakubie i Ezawie pokazuje jak trudne i złożone jest wprowadzenie w czyn przebaczenie. Wynika to nie tylko z następowania po sobie znaczących epizodów, w których występują i postępują naprzód dwaj bohaterowie, ale również z ich historii życiowej, statusu społecznego i pozycji politycznej. Najwżniejszym jest fakt, iż wzajemne przebacznie jako finalny wynik jest niemożliwy do osiągnięcia bez szeregu interwencji Boga w postępowanie obu stron.

Keywords:

Jakub, Ezaw, narracja, przebaczenie, tożsamość


Published
2010-12-14


Pawłowski, Z. (2010). Jakub i Ezaw: struktura narracyjna przebaczenia i jej egzystencjalne implikacje (Rdz 32,4–33,20). Verbum Vitae, 18, 79–102. https://doi.org/10.31743/vv.2014

Zdzisław Pawłowski  naporus@gmail.com



License

The author(s) grant (s) to the Licensee a non-exclusive and royalty-free license in accordance with the provisions of the Appendix: LICENSE TO USE THE WORK