Metodologia patrologii - patrystyki
Bogdan Częsz
Abstrakt
Metodologia stosowana w patrologii/patrystyce wynika z jej podziału na dyscypliny czysto teologiczne. Przed Soborem Watykańskim II termin „patrologia” był używany w znaczeniu historyczno-filozoficznym, co prowadziło do postrzegania patrologii jako dziedziny historycznej. Badania dotyczyły dawnych pism chrześcijańskich z punktu widzenia chronologicznego i literackiego. Podejście to wiązało się z zastosowaniem metodologii badawczej typowej dla nauk historycznych. Od Soboru Watykańskiego II patrologia jest uważana za dziedzinę teologii, a nazwa patrystyka jest używana częściej. Stopniowo obserwuje się jej ścisły związek z dogmatyką. Celem patrystyki jest przedstawienie myśli teologicznej Ojców Kościoła. Aby osiągnąć ten cel, badacz musi przeprowadzić dogłębną analizę pism Ojców Kościoła za pomocą kryteriów teologicznych i literackich w kontekście historycznym. Korzystając z nauczania Ojców Kościoła, patrystyka powinna ukazywać rozwój myśli teologicznej, bez utożsamiania się z historią Kościoła, historią dogmatów czy starożytną literaturą chrześcijańską.
Słowa kluczowe:
patrologia, patrystyka, metodologia badań, Ojcowie KościołaBibliografia
Bauer J. B., Patrologie, w: Was ist Theologie, Munchen 1966.
Campenhausen H. von,Griechische KirchenvaÈter, Stuttgart 1955.
Crouzel H., Patrologie et renouveau patristic, w: Bilan de la Theologie XX-lecie, Paris 1970.
Częsz B., Wpływ odnowy studiów patrystycznych na pneumonologię posoborową, Teologia Patrystycznaº 1(2004), s. 75-86.
Fessler J., Jungmann B., Institutiones Patrologiae, Innsbruck 1890.
Kongregacja ds. Wychowania Katolickiego, La formazione teologica dei futuri preti, 21.02.1976
Otto S., Patristik. Handbuch der Theologischen Grundbegriffe, II, Munchen 1936.
Sobór Watykański II, Konstytucja o Objawieniu Bożym Dei verbum.
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
