O metodologii homiletyki

Wiesław Przyczyna



Gerard Siwek





Abstrakt

Homiletyka jest częścią teologii praktycznej. Jest to naukowa refleksja nad głoszeniem Słowa Bożego w dzisiejszej sytuacji. Homiletyka dzieli się na podstawową, materialną, formalną i szczególną. Przedmiotem badań homiletycznych są: teksty Pisma Świętego, dokumenty Kościoła, teksty teologiczne, a także teksty homilii, kazań i konferencji, jak też (rzadziej) dane z ludzkiego doświadczenia. Metody badań przypominają te stosowane w naukach nieteologicznych; wnioski płynące z tych badań mają jednak zawsze charakter teologiczny.

Słowa kluczowe:

homiletyka, teologia przepowiadania, słowo Boże

Adamek Z., Homiletyka, Tarnów 1992.
Baier J.W., Compendium theologiae homileticae (1677).
Bastian H.D., Verfremdung in der Verkundigung, w: Handbuch der Verkundigung, t.1, red. B. Dreher, N. Greinacher, F. Klostermann, Freiburg – Basel - Wien 1970.
Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce, Kraków 2002.
Fesenmayer G., Homiletik, w: Lexikon fur Theologie und Kirche, red. J. Hofner, K. Rahner, t. 5, Freiburg im Br. 1960, kol. 439.
Gobel S., Methodologia homiletica (1672).
Kamiński R., Historyczny rozwój teologii pastoralnej, w: Teologia pastoralna, t.1, red. R. Kamiński, Lublin 2000.
Kamiński R., Wprowadzenie do teologii pastoralnej, w: Teologia pastoralna, t.1, s. 17-18.
Kongregacja ds. Duchowieństwa, Dyrektorium ogólne o katechizacji, Poznań 1998.
Kuc L., Krótki traktat o teologii komunikacji, Leszno k/Błonia 1997.
Kuc L., Wstęp, w: Teologia przepowiadania słowa Bożego, red. L. Kuc, Warszawa 1971.
Lewek A., Współczesna odnowa kaznodziejstwa, t. 2, Warszawa 1980.
Majka J., Metodologia nauk teologicznych, Wrocław 1981.
Mikoøajec J., Metody teologii pastoralnej, Ateneum Kapłańskieº 97(2005) t. 576, s. 256-263.
Muller K., Homiletyka na trudne czasy (Homiletik. Ein Handbuch fur kritische Zeiten), tłum. M. Mijalska, KrakoÂw 2003.
Nadolski B., Wprowadzenie do liturgii, Kraków 2004.
Napiórkowski S.C., Jak uprawiać teologię, Wrocław 1996.
Nauka (didache) dwunastu Apostołów, w: Pierwsi świadkowie, oprac. M. Starowieyski, Kraków 1988.
Pagiewski H., Dydaktyka homiletyki w dotychczasowej refleksji homiletycznej, w: W drodze na ambonę, red. G. Siwek, Kraków 1991.
Przyczyna W., Kaznodziejstwo dwudziestego pierwszego wieku, Ateneum Kapłańskie 93(2001) t. 554, s. 30-31.
Przygoda W., Istota posłannictwa Kościoła, w: Teologia pastoralna, t. 1, s. 117-149.
Schmidt-Rost R., Kommunikation des Evangeliums. Zur Vermittlungsaufgabe der Praktischen Theologie, Diakonia 33(2002), s. 354-359.
Simon H., Homiletyka, w: Encyklopedia katolicka, red. F. Gryglewicz i in., t. 4, Lublin 1993, kol. 1170-1171.
Simon H., Omiletica, w: Dizionario di omiletica, red. M. Sodi, A.M. Triacca, Torino – Bergamo 1998.
Siwek G., Miejsce retoryki w homiletyce, w: Retoryka dziś. Teoria i praktyka, red. R. Przybylska, W. Przyczyna, Kraków 2001.
Sulowski J., Wstęp, w: Św. Augustyn, De doctrina christiana - o nauce chrześcijańskiej. Tekst łacińsko-polski, Warszawa 1989.
Więcławski T., Metodologia teologii, Poznańskie Studia Teologiczneº 18(2005).
Wrońska H., Katechizacja, w: Teologia pastoralna, t. 2, red. R. Kamiński, Lublin 2002.
Pobierz

Opublikowane
2020-05-04


Przyczyna, W., & Siwek, G. (2020). O metodologii homiletyki. Studia Nauk Teologicznych PAN, (2), 289–300. Pobrano z https://czasopisma.kul.pl/index.php/snt/article/view/9564

Wiesław Przyczyna 
Gerard Siwek