Teologia doświadczenia chrześcijańskiego

Walerian Słomka

Abstrakt

Autor artykułu odwołuje się do zasady Husserla, zgodnie z którą każda nauka powinna być uzasadniona doświadczeniem właściwym dla niej samej, a także odnosi się do uznania tak wielu rodzajów doświadczeń, ile istnieje rodzajów rzeczywistości. Tak więc autor wykazuje w swoim artykule, że dzięki mocy wiary chrześcijańskiej, nadziei i miłości oraz dzięki mocy darów Ducha Świętego jesteśmy w stanie spotkać Boga, który objawia się i dokonuje naszego odkupienia w Tajemnicy Chrystusa. Autor zwraca również uwagę, że ta specyficzna widzialność wiary, nadziei i miłości, wraz z odczuciem działania Ducha Świętego, stanowią podstawę doświadczenia chrześcijańskiego, wspólnego i mistycznego. Tak zdefiniowane doświadczenie chrześcijańskie powinno być źródłem poznania teologicznego w ogóle i być źródłem akademickiego kultywowania wiodącej i formalnej teologii. Teologia, która ma swoje źródło w takim doświadczeniu, powinna być również możliwa do możliwa do zweryfikowania według kryterium takiego doświadczenia. W tym sensie teologia chrześcijańska nie jest racjonalistycznym i naturalistycznym wnioskowaniem z tekstów Pisma Świętego i Magisterium Ecclesiae, ale jest formalnym wyjaśnieniem i interpretacją wyżej wymienionego doświadczenia chrześcijańskiego. Autor twierdzi również, że kościelne cechy doświadczenia chrześcijańskiego wykluczają jego indywidualistyczne postrzeganie i nie umniejszają roli Magisterium Ecclesiae w fakcie samego doświadczenia i kultywowania teologii jako wyjaśnienia i interpretacji doświadczenia.