Religious Potential Of Contemporary Art
Andrzej Draguła
Uniwersytet Szczeciński , PolandAbstract
In this paper, the question of religious potential of contemporary art is posed only in relation to visual arts, which contain the concept of religious art. The difficulty in answering it stems from the lack of consensus on the relevant criteria for determining if a given work of art is a religious one. These criteria might include the author’s faith and the religious topic, the liturgical or devotional function, as well as a style that is capable of expressing the sacred. The issue of how these criteria function in contemporary art cannot be answered
without taking a closer look at two moments essential for the development of religious art. The first was the Renaissance, when the aesthetic values of a work began to give way to theological determinants. The second was the nineteenth century with its attempts to create a new canon of religious art. Both of these critical moments in the development of sacred art show that the religious potential of art depends on the concomitance of many factors. The main problem is finding a new form, a new style able to express the sacred and engage in dialogue with contemporary art as once the icon would.
Keywords:
sacred art, religion art, icon, ecclesiastical art, contemporary artReferences
Belting H., Obraz i kult. Historia obrazu przed epoką sztuki, tłum. T. Z atorski, Gdańsk: Wydawnictwo słowo/obraz terytoria 2010.
Benedykt XVI, P. Seewald, Ostatnie rozmowy, tłum. J. Jurczyński, Kraków: Rafael 2016.
Besançon A., L’image interdite. Une historie intellectuelle de l’iconoclasme, Paris: Gallimard 1994.
Bielawski M., Oblicza ikony, Kraków: Homini 2006.
Boespflug F., Dieu dans l’art. Sollicitudini Nostrae de Benoît XIV (1745) et l’affaire Crescence de Kaufbeuren, Paris: Les Éditions du Cerf 1984.
Borromeo F., O malarstwie religijnym, w: Teoretycy, historiografowie i artyści o sztuce 1600-1700, oprac. J. Białostocki, Gdańsk: Wydawnictwo słowo/obraz terytoria 2009, s. 93–95.
Brent Plate S., Blasphemy, Art that Offends, London: black dog publishing 2006.
Chełstowski D., Problem recepcji na Zachodzie nauki o obrazach Soboru Nicejskiego II, „Zeszyty Naukowe KUL” 2 (2017), s. 389–408.
Chrzanowski T., W poszukiwaniu nowej ikonografii, w: Sacrum i sztuka, red. N. Cielińska, Kraków: Znak 1989, s. 13–22.
Uniwersytet Szczeciński
Duchowny Kościoła Rzymskokatolickiego (diecezja zielonogórsko--gorzowska), doktor habilitowany teologii, profesor Uniwersytetu Szczecińskiego, kierownik Katedry Teologii Praktycznej na Wydziale Teologicznym US, kierownik Katedry Komunikacji Religijnej Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu, publicysta,
członek Rady Naukowej Laboratorium „Więzi” i redakcji „Więzi”, stały współpracownik „Tygodnika Powszechnego”. Uprawia teologię w perspektywie kulturowej, zajmuje się związkami między teologią a kulturą oraz werbalną i ikoniczną komunikacją religijną. Opublikował m.in. Ocalić Boga. Szkice z teologii sekularyzacji (2010), Copyright na Jezusa. Język, znak, rytuał między wiarą a niewiarą (2012), Bluźnierstwo. Między grzechem a przestępstwem (2013) oraz Emaus. Tajemnice dnia ósmego (2015). Laureat Nagrody
Dziennikarskiej „Ślad” im. Bp. Jana Chrapka w 2018 r. Adres do korespondencji: andrzej.dragula@usz.edu.pl.
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivs 4.0 International License.
