Wizja Kościoła papieża Franciszka

Andrzej Adam Napiórkowski

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie , Polska
https://orcid.org/0000-0002-3480-1178


Abstrakt

Rekonstrukcja gestów, zachowań i słów Franciszka pod kątem jego rozumienia Kościoła niesie ze sobą spore trudności. Forsowana przez niego eklezjologiczna koncepcja przysparza mu z jednej strony rzesze zwolenników, a z drugiej prowokuje wielu do krytyki i postawy odrzucenia. Aby bez zniekształceń zrozumieć jego naukę o Kościele, należy sięgnąć do dokumentu z Aparecidy biskupów latynoamerykańskich (2007) oraz jego papieskiej adhortacji Evangelii gaudium (2014). Poturbowany Kościół J. Bergoglio znajduje się przede wszystkim na obrzeżach chrześcijaństwa i wyrasta z argentyńskiej opcji dla różnego typu wykluczonych. Stąd doktrynalnie i duszpastersko nieroztropnie wystawia się taka wspólnota na niebezpodstawne zarzuty propagowania religijnego synkretyzmu, osłabiania wyjątkowości i jedyności Jezusa Chrystusa, stawiania pod znak zapytania eklezjalnej sakramentalności.

 

Słowa kluczowe:

Joseph Ratzinger, przemiana, teolog liberalny, Sobór Watykański II, marksizm, faszyzm, mariologia, eklezjologia

Aparecida. V Ogólna konferencja episkopatów Ameryki Łacińskiej i Karaibów. Dokument końcowy, tłum. K. Zabawa, K. Łukoszczyk SVD, Gubin: Wydawnictwo Przystanek Jezus 2014.

Auer J., Ratzinger J., Kleine katholische Dogmatik, Bd. VIII: Die Kirche – Das allgemeine Heilssakrament, Regensburg: Pustet 1983.

Auer J., Ratzinger J., Kleine katholische Dogmatik, Bd. IX: J. Ratzinger, Eschatologie – Tod und ewiges Leben, Regensburg: Pustet 1990.

Balthasar H.U. von, Wer ist die Kirche?, in: H.U. von Balthasar, Sponsa Verbi. Skizzen zur Theologie II, Einsiedeln: Johannes Verlag 1961, s. 148-202.

Benedykt XVI, Encyklika „Caritas in veritate“, Wrocław: Wydawnictwo TUM 2009.

Benedykt XVI, Przemówienie do przedstawicieli świata kultury w Kolegium Bernardyńskim, Paryż 12.09.2008, L’Osservatore Romano” (wyd. pol.) (2008).

Benedykt XVI, Ostatnie rozmowy, red. P. Seewald, tłum. J. Jurczyński, Kraków: Rafael 2016.

Benedykt XVI, „Serce rozumne”. Refleksje na temat podstaw prawa. Przemówienie w Bundestagu, Berlin 22.09.2011, „L’Osservatore Romano” (wyd. pol.) 337 (2011), nr 10-11, s. 40-41.

Congar Y., Teolog na wygnaniu. Dziennik 1952-1956, Poznań: W drodze 2008.

Erklärung für die Freiheit der Theologie, „Frankfurter Allgemeine Zeitung“ z 17 XII 1968.

Ferrara Ch., The Third Secret of Fatima and the Post-Conciliar Debacle, part 3, http://www.fatima.org/news/newsviews/3rdsecret3.asp [dostęp: 4 I 2017 r.].

Floridi A., Moscow and the Vatican, Michigan: Artis Publishers Ann Arbor 1986.

Franciszek, Adhortacja apostolska Evangelii Gaudium, Kraków: Wydawnictwo M 2013.

Franciszek, Posynodalna adhortacja Querida Amazonia, Kraków: Wydawnictwo M 2020.

Góźdź K., Opera Omnia Josepha Ratzingera/Benedykta XVI, Lublin: Wydawnictwo KUL.

Halík T., Kocham Kościół mimo wszystko, „Więź” 53 (2010), nr 10, s. 20-26.

Häring H., Theologie und Ideologie bei Joseph Ratzinger, Düsseldorf: Patmos 2001.

Jan Paweł II, Dar i tajemnica, Kraków: Wydawnictwo św. Stanisława, Kraków: WAM 1996.

Michalik A., Zrozumieć chrześcijaństwo. Istota chrześcijaństwa według Josepha Ratzingera, Tarnów: Biblos 2008.

Kramer P., The devil’s final battle, Terryville, Connecticut: The Missionary Association 2002.

Micklethwait J., Wooldridge, A., Powrót Boga. Jak globalne ożywienie wiary zmienia świat?, Warszawa: Zysk i S-ka 2011.

Morawa J., Eklezjologia kardynała Josepha Ratzingera, Kraków: Wydawnictwo Unum 2013.

Napiórkowski A., Współczesny Kościół i ponowoczesny świat, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II 2015.

Nichols A., Myśl Benedykta XVI. Wprowadzenie do myśli teologicznej Josepha Ratzingera, tłum. D. Chabrajska, Kraków: Salwator 2006.

Paweł VI, Audiencja ogólna, 12 I 1966.

Paweł VI, Adhortacja apostolska Evangelii nuntiandi, Wrocław Wydawnictwo TUM 1975.

Paweł VI, Encyklika O popieraniu rozwoju ludów „Populorum progressio”, Wrocław: Wydawnictwo TUM 1967.

Pech J.C., Joseph Ratzinger: Kirche – Zeichen unter den Völkern, Zeitgenössische Kirchenverständnisse, Hrsg. C. Keppler, J. C. Pech, Heiligen Kreuz im Wienerwald: Be&Be 2013, s. 91-123.

Ratzinger J., Deklaracja Dominus Iesus, Poznań: Pallottinum 2006.

Ratzinger J., Die christliche Brüderlichkeit, München 1960, pol. tłum. Chrześcijańskie braterstwo, tłum. J. Merecki, Kraków: Kösel 2006.

Ratzinger J., Moje życie. Autobiografia, tłum. W. Wiśnowski, Częstochowa: Edycja Świętego Pawła 2005.

Ratzinger J., Principles of Catholic Theology: Building Stones for a Fundamental Theology, San Francisco: Ignatius Press 1987.

Ratzinger J., Sól ziemi: chrześcijaństwo i Kościół katolicki na przełomie tysiącleci. Z kard. J. Ratzingerem (Benedyktem XVI) rozmawia P. Seewald, tłum. G. Sowiński, Kraków: Znak 2005.

Ratzinger J., Weggemeinschaft des Glaubens. Kirche als communio, Augsburg: Sankt Ulrich Verlag 2002.

Ratzinger J., Zur Lage des Glaubens. Ein Gespräch mit Vittorio Messori, München-Zürich-Wien: Herder 1984.

Sarto P.B., Myśl teologiczna Josepha Ratzingera, „Teologia w Polsce” 2 (2013), nr 7, s. 23-43.

Sobór Watykański II, Konstytucja dogmatyczna o objawieniu Bożym Dei verbum, w: Konstytucje, dekrety, deklaracje, tekst polski, Poznań: Pallottinum 1967, s. 350-363.

Szymik J., Theologia Benedicta, Katowice: Księgarnia św. Jacka 2010-2016, t. I, II, III.

Wiltgen R., Ren wpada do Tybru. Historia Soboru Watykańskiego II, Kraków: Wydawnictwo AA 2011.

Wójtowicz W., La Chiesa come communio nell’ecclesiologia di Jospeh Ratzinger, Roma – Koszalin: Pontificia Università Lateranense 2010.

W trosce o pełnię wiary 1966-1994. Dokumenty Kongregacji Nauki Wiary, Tarnów: Biblos 1995.

W trosce o pełnię wiary 1995-2000. Dokumenty Kongregacji Nauki Wiary, Tarnów: Biblos 2002.

Pobierz

Opublikowane
2020-09-12


Napiórkowski, A. A. (2020). Wizja Kościoła papieża Franciszka. Studia Nauk Teologicznych PAN, (15), 33–57. https://doi.org/10.31743/snt.5912

Andrzej Adam Napiórkowski  andrzej.napiorkowski@upjp2.edu.pl
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

profesor zwyczajny doktor habilitowany, paulin. Od 2001 roku kieruje Katedrą Eklezjologii na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Studia specjalistyczne odbył w Niemczech (Tybinga, Ratyzbona) i uwieńczył je doktoratem na WT Uniwersytetu w Ratyzbonie na podstawie pracy Schrift-Tradition-Kirche. Glaubensquelle in M.J. Scheebens theologischer Erkenntnislehre (Frankfurt: Peter Lang a.M. 1996). Habilitował się w oparciu o Bogactwo łaski a nędza grzesznika. Zróżnicowany konsensus teologii katolickiej i luterańskiej o usprawiedliwieniu (Kraków: Salwator 2000). W 2006 roku otrzymał tytuł profesora. W latach 2002-2008 pełnił funkcję rektora Wyższego Seminarium Duchownego Ojców Paulinów w Krakowie oraz przeora klasztoru Na Skałce. W czasie przeoratu zainicjował i uwieńczył budowę Ołtarza Trzech Tysiącleci. Jego badania naukowe obejmują eklezjologię integralną, chrystologię fundamentalną, zagadnienia ekumeniczne, w tym szczególnie kwestię usprawiedliwienia, mariologię. Członek KNT Polskiej Akademii Nauk. Jest autorem ponad 30 książek oraz ponad 200 druków naukowych. Jego ostatnie publikacje: Reforma i rozwój Kościoła, Kraków: WAM 2012; Kościół bez Kościoła. D. Bonhoeffer, Kraków: Petrus 2014; Kościół w Maryi. Maryja w Kościele, Kraków-Kielce: Jedność 2016; Maryja jest piękna. Zarys mariologii i maryjności, Kraków: Wydawnictwo UPJP II 2016; Niezbywalność teologii, Kraków-Sandomierz: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu 2018; Proegzystencja Kościoła, Kraków: UPJP II – WAM  2018; Od Arki Jahwe do Kościoła Trójjedynego Boga, Pelplin: Bernardinum 2019. Kontakt: andrzej.napiorkowski@upjp2.edu.pl.

https://orcid.org/0000-0002-3480-1178