Wymagania miłości w życiu społecznym w świetle encyklik Deus Caritas est i Caritas in veritate papieża Benedykta XVI
Abstrakt
Chrześcijańska wizja miłości, tak głęboko personalistyczna i podkreślająca wyraźnie, że nie można przeciwstawiać miłości do Boga i miłości bliźniego, nie może nie uwzględniać społecznej natury człowieka. Jeśli miłość stanowi centrum życia chrześcijanina, a zarazem wskazuje na specyfikę jego powołania i posłannictwa, to nie sposób sobie wyobrazić, żeby ta fundamentalna perspektywa życiowa nie znalazła właściwego wyrazu w odniesieniu do życia społecznego. Ta miłość powinna wyrażać się w wielu postawach społecznych, nade wszystko w tych, które uznaje się za fundamentalne zasady życia społecznego. W codziennym życiu społecznym ważna jest umiejętność wcielania w życie zasad miłości. Chodzi tu o bardzo wiele konkretnych postaw. W niniejszej refleksji omówiono – w świetle encyklik Deus caritas est i Caritas in veritate papieża Benedykta – zagadnienie miłości w trzech aspektach: miłość w mikro-relacjach, miłość a sprawiedliwość w makro-relacjach oraz miłość a dobro wspólne w makro-relacjach.
Słowa kluczowe:
nauczanie, encyklika Deus caritas est i Caritas in veritate, Benedykt XVI, miłość, sprawiedliwość, dobro wspólne, życie społeczne.Bibliografia
Benedykt XVI, „Miłość w prawdzie” jest główną siłą napędową rozwoju każdej osoby i całej ludzkości. Audiencja generalna (Watykan, 8.07.2009), „L’Osservatore Romano” (wyd. pol.) 317 (2009), nr 10, s. 28-30.
Benedykt XVI, Chrześcijaństwo nie jest ideą, filozofią czy teologią, ale sposobem życia, miłością. Rozważanie Ojca Świętego na rozpoczęcie I kongregacji generalnej II Specjalnego Zgromadzenia Synodu Biskupów poświęconego Afryce (Watykan, 5.10.2009), „L’Osservatore Romano” (wyd. pol.) 319 (2010), nr 1, s. 28-30.
Benedykt XVI, Dzięki pomocy charytatywnej ubodzy odzyskują poczucie godności i nadzieję na przyszłość. Przemówienie w rzymskim schronisku „Caritasu” przy dworcu Termini (Rzym, 14.02.2010), „L’Osservatore Romano” (wyd. pol.) 322 (2010), nr 5, s. 21-22.
Benedykt XVI, Encyklika „Caritas in veritate”, Tarnów: Biblos 2009.
Benedykt XVI, Encyklika „Deus caritas est”, Kraków: Wydawnictwo Księży Sercanów 2006.
Benedykt XVI, Nic nie zastąpi miłości bliźniego. Przemówienie do członków włoskiej ochrony cywilnej (Watykan, 6.03.2010), „L’Osservatore Romano” (wyd. pol.) 322 (2010), nr 5, s. 30-31.
Benedykt XVI, Osoba ludzka i dobro wspólne w centrum zarządzania sprawami publicznymi. Przemówienie do władz regionu Lacjum, miasta i prowincji Rzymu (Watykan, 14.01.2010), „L’Osservatore Romano” (wyd. pol.) 321 (2010), nr 3-4, s. 11-12.
Benedykt XVI, Rozwiązania obecnych problemów ludzkości nie mogą być tylko techniczne. Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański (Watykan, 12.07.2009), „L’Osservatore Romano” (wyd. pol.) 317 (2009), nr 10, s. 37-38.
Benedykt XVI, Sprawiedliwość społeczna i ewangelizacja. Przemówienie do uczestników sesji plenarnej Papieskiej Rady „Cor Unum” (Watykan, 13.11.2009), „L’Osservatore Romano” (wyd. pol.) 320 (2010), nr 2, s. 26-27.
Glombik K., Miłość Boga, bliźniego i samego siebie – przykazanie i postawa. „Teologia i Moralność” 6 (2009), s. 71-90.
Ide P., Chrystus daje wszystko. Teologia miłości Benedykta XVI, tł. W. Szymona, Kraków: Esprit 2011.
Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań: Pallottinum 1994.
Kluz M., Orędzie o miłości Boga w świetle encyklik papieża Benedykta XVI „Deus caritas est” i „Caritas in veritate”, „Warszawskie Studia Pastoralne” 4 (2014), s. 31-52.
Machinek M., Główne linie teologiczne encykliki Benedykta XVI „Deus caritas est, „Teologia i Moralność” 1 (2006), s. 11-21.
Młyński J., Caritas in Veritate – die Bedeutung von Liebe und Wahrheit für eine gute Gesellschaft, „The Person and the Challenge” 4 (2014), nr 1, s. 51-75.
Nagórny J., Posłannictwo chrześcijan w świecie, Lublin: Wydawnictwo KUL 1997.
Papieska Rada Iustitia et Pax, Kompendium Nauki Społecznej Kościoła, Kielce: Jedność 2005.
Ratzinger J., Patrzeć na Chrystusa, tł. J. Merecki, Kraków: Salwator 2005.
Sobór Watykański II, Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym „Gaudium et spes”, w: Sobór Watykański II, Konstytucje. Dekrety. Deklaracje, Poznań: Pallottinum 2002, s. 526-606.
Stolarczyk I., Miłość i sprawiedliwość – zasady kształtujące życie społeczne, w: R. Kantor, M. Kluz, J. Młyński (red.), Rodzina między pracą a płacą. Refleksja nad społeczną myślą encykliki „Laborem exercens” Jana Pawła II, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie 2016, s. 195-211.
Troska J., „Człowiek poza sprawiedliwością, potrzebuje i zawsze będzie potrzebował miłości” (Deus caritas est, 29), „Teologia i Moralność” 1 (2006), s. 33-47.
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II Kraków
Marek Kluz (ur. 1969), doktor habilitowany teologii, profesor Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, prodziekan Wydziału Teologicznego UPJPII Sekcja w Tarnowie (WTST), kierownik Podyplomowych Studiów z Etyki i Podyplomowych Studiów z Teologii ze specjalizacji w eklezjologii, prof. nadzwyczajny przy Katedrze Teologii Moralnej i Duchowości WTST. Obszary badawcze: moralność małżeńsko-rodzinna, wychowanie moralne, etyka cnót, moralność życia społecznego, bioetyka i działalność socjalno-charytatywna. Opublikował m.in.: Chrześcijańska wizja życia moralnego w nauczaniu Jerzego Ablewicza Biskupa Tarnowskiego (1962-1990) (2003); Katolickie podstawy formacji moralnej człowieka w świetle polskich posoborowych publikacji teologicznych (2012); Małżeństwo i rodzina w kontekście współczesnych wyzwań (2012); Kustosz sądeckiej góry Tabor. Osoba i posługa ks. Infułata Władysława Lesiaka (1908-1977) (2015), Adres do korespondencji: mkluz@op.pl
https://orcid.org/0000-0002-2255-1431
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
