Papal primacy in the service of the unity of the Church – one Orthodox theological perspective (comments and notes)

Nicu Dumitrașcu





Abstrakt

 

Sobór Watukański II, który był największym wydarzeniem we współczesnej historii chrześcijaństwa, zainicjował proces otwarcia i reformy Kościoła katolickiego na niespotykaną dotąd skalę. Przez tryz lata były dyskutowane najważniejsze tematy, zarówno natury czysto teologicznej i eklezjalnej, jak i pastoralnej i misyjnej. Jednym z tych soborowych tematów było także ożywienie braterskich relacji między katolikami i nie-katolikami. W artykułe dokonano analizy jednego z najważniejszych teologicznych tematów, który niestety pozostał w wyniku soborowej i postsoborowej dyskusji przeszkodą w rzeczywistym dialogu o przywróceniu jedności między katolikami a prawosławnymi. Jest nim prymat papieski, który prawosławni postrzegają jako wynik ludzkiej inwencji, pozbawioną solidnych biblijnych i patrystycznych podstaw. Ternin ten pojawił się po 1054 roku jako podstawowa cecha polityki religijnej związanej z prymatem Rzymu. Kościół prawosławny wierzy w możliwość przywrócenia jedności chrześcijan, jednak nie zgadza się na interkomunię bez uprzedniego osiągnięcia jedności w wierze. Stąd też oczekuje się decyzji Kościoła katolickiego porzucenia roszczenia prymatu i papieskiej nieomylności bądź też ich przekształcenia zgodnie tradycją pierwszych wieków. Również oczekuje się redefinicji relacji mi edzy biskupem Rzymu a kolegium katolickich biskupów w sensie rzeczywistej i efektywnej synodlaności.    

  


1. Afanasiev N., L’apôtre Pierre et l’évêque de Rome, „Theologia” 26 (1965), p. 465-475, 620-641.
2. Afanasiev N., Réflexions d’un orthodoxe sur la collégialité des evêques, „Le Messager Orthodoxe” 29-30 (1965), p. 7-15.
3. Afanasiev N., The Church Which Presides in Love, in: The Primacy of Peter: Essays in Ecclesiology and the Early Church, ed. J. Meyendorff, Crestwood, NY: St Vladimir’s Seminary Press 1992.
4. Karl August Fink, Appunti per una storia della Costituzione sulla Chiesa, „Concilium” 8 (1970), p. 23-36.
5. Barbu S., Church Unity and Question of Papal Primacy in Nicholas Afanasiev’s Perspective (paper presented at the 18th Academic Consultation of the Societas Oecumenica, Budapest, August 21-26, 2014), p. 1-13.
6. Cândea S., Hrisostom Papadopoulos and Papal Primacy, „Ortodoxia” 3 (1962), p. 384-395.
7. Congar Y., L’ecclésiologie du Haut Moyen Age, Paris: Cerf 1968.
8. Dumitrașcu N., Ecclesiastical/Ecumenical Diplomacy during and after second Vatica Council. Old and New Ortodox Notes and Comments, „Roczniki Teologiczne” 7 (2014), s. 92-99.
9. Dumitrașcu N., El Vaticano II desde una perspectiva ortodoxa, in: En Torno al Vaticano II: Claves Históricas, Doctrinales Y Pastorales, eds. A. Aranda, M. Lluch, J. Herrera, Pamplona: EUNSA 2014, p. 359-381.
10. Ică I. jr., Conciliul Vatican II, reforma Bisericii și dilemele epocii post-conciliare. Reflecțiile unui teolog orthodox (Vatican Council II, the reform of the Church and the dilemmas of the post-conciliar era. Reflections of an Orthodox theologian), in: Perspectives on Vatican II Council, ed. R. Lazu, A. Tat, Cluj-Napoca: Galaxia Gutenberg, Publishing House 2004, p. 70-82.
11. Il primato di Pietro, ed. O. Cullmann, Ch. Journet, N. Affanasieff, Bologna: Il mulino 1965.
12. Ionescu B.G., Conciliul II de la Vatican. Dezbaterile și hotărârile sesiunii a doua (Vatican Council II. The Debates and the decisions of the second session), „Ortodoxia” 2 (1964), p. 187-219.
13. Lossky N., Conciliarity-Primacy in a Russian Orthodox Perspective, in: Petrine Ministry and the Unity of the Church, ed. J. F. Puglisi, Minnessota: Liturgical Press 1999, p. 127-136.
14. Marcu G., Episcopatul roman al apostolului Petru în lumina Noului Testament (The Roman episcopacy of Apostle Peter in the light of New Testament), „Ortodoxia” 4 (1949), p. 116-129
15. Marcu G., Premizele biblice ale erorilor papalității (The biblical premises of the papacy errors), „Ortodoxia” 2-3 (1954), p. 365-394.
16. Nissiotis N., Mouvement oecumeniques et Vatican II, „Istina” 2-3 (1965-66), p. 313-324.
17. Plămădeală A., Hans Kung și declarația, „Mysterium Ecclesiae”, “Ortodoxia) 1 (1974), p. 5-69.
18. Popescu T.M., Premizele primatului papal (The premises of the papal primacy), „Ortodoxia” 1 (1955), p. 3-28.
19. Rămureanu I., Primatul papal și colegialitatea episcopală în dezbaterile Conciliului al II-lea de la Vatican (Papal primacy and the episcopal collegiality in the debates of Vatican Council II), „Ortodoxia” 2 (1965), p. 139-166.
20. Wilhelm de Vries, Roma e l’autonomie delle Chiese orientali, „Oikoumenikon” 2 (1968), p. 391-403.
21. Stăniloae D., Doctrina Catolică a infailibilității la I-lul și al II-lea Conciliu Vatican (The Cataholic Doctrine of infallibility of the 1st and 2nd Vatican Council), „Ortodoxia” 4 (1965), p. 459-492.
22. Stăniloae D., Început de revizuire și de luptă deschisă în catolicism (Start of revision and open fight in Catholicism), „Ortodoxia” 4 (1968), p. 619-627.
23. Stăniloae D., Sfântul Duh și Sobornicitatea Bisericii (Holy Ghost and the Sobornicity of the Church), „Ortodoxia” 1 (1967), p. 32-48.
24. Stăniloae D., Teologie Dogmatică Ortodoxă (Orthodox Dogmatic Theology), vol. II, Bucharest: Institutul Biblic și de Misiune al Bisericii Ortodoxe Române Publishing House 1978.
25. Stăniloae D., The Cataholic Doctrine of infallibility of the 1st and 2nd Vatican Council, „Ortodoxia” 4 (1965), p. 459-480.
26. Zizioulas J.D., The One and the Many. Studies on God , Man, the Church, and the World Today, California: Sebastian Press 2010.

Opublikowane
2020-03-07


Dumitrașcu, N. (2020). Papal primacy in the service of the unity of the Church – one Orthodox theological perspective (comments and notes). Studia Nauk Teologicznych PAN, (10), 145–160. Pobrano z https://czasopisma.kul.pl/index.php/snt/article/view/6250

Nicu Dumitrașcu 

Duchowny prawosławny, obecnie profesor Wydziału Teologii Prawoslawnej “Episcop Dr. Vasile Coman” Universytetu w Oradea w Rumanii. Wykładał w Chorwacji, Belgii i Libanie. Jest zaangażowany w pracę wielu międzynarodową w gremiach ekumenicznych. Jest czlonkiem komitetów naukowych wielu czasopism oraz bierze udział w konferencjach międzynarodowych. Jest autorem licznych artykułów w obszarze patrologii, misjologii oraz ekumenizmu w takich czasopismach, jak “Acta Theologica”, “Studia Monastica”, “Ecumenical Review”, “Theology Today”, “Dialog: A Journal of Theology” itp. Ostatnia pozycja książkowa nosi tytuł Christian Family and Contemporary Society (Bloomsbury T&T Clark: London 2014). W przygotowaniu jest publikacja The Ecumenical legacy of the Cappadocians (Palgrave Macmillan: New York 2105). Adres do korespondencji: nicud_ird@yahoo.com