Udział ubogich w ewangelizacji na przykładzie działalności kościelnych wspólnot podstawowych
Ryszard Hajduk
Abstrakt
Wierni świeccy są powołani do pełnienia posługi ewangelizacyjnej w Kościele i dla Kościoła. W tym dziele ważną rolę odgrywają kościelne wspólnoty podstawowe, w których formowani są uczniowie Chrystusa i poprzez które rozwija się dzieło ewangelizacji. Wspólnoty te, których działalność została zapoczątkowana w Kościele południowoamerykańskim, są prawdziwym wyrazem kościelnej komunii i ośrodkami ewangelizacji (ChL nr 26). Są one także szczególnym wyrazem opowiedzenia się Kościoła po stronie ubogich, gdyż często tworzą je ludzie pozbawieni sprawiedliwego dostępu do dóbr materialnych i żyjący na marginesie życia społecznego. W działalności kościelnych wspólnot podstawowych ubodzy najpierw sami siebie ewangelizują, karmiąc się słowem Bożym, aby stało się ono dla nich źródłem inspiracji do życia i działania. Wówczas też ubodzy stają się podmiotami w dziele ewangelizacji, głosząc Dobrą Nowinę o zbawieniu nie tylko słowem, ale także świadectwem życia. Jej przekaz następuje dzięki konkretnym spotkaniom międzyosobowym, w których postawa wierzących w Chrystusa wzywa ludzi do przyjęcia wartości chrześcijańskich i przepojenia nimi tworzonej przez nich kultury.
Słowa kluczowe:
Kościół, ewangelizacja, laikat, ubodzy, kościelne wspólnoty podstawoweBibliografia
Berger K., Die Urchristen. Gründerjahre einer Weltreligion, München 2008.
Borobio D., Catecumenado e iniciación cristiana. Un desafío para la Iglesia hoy, Barcelona: Centre de Pastoral Litirgica 2007.
Busse U., Das Nazareth-Manifest Jesu. Eine Einführung in das lukanische Jesusbild nach Lk 4, 16-30, Stuttgart 1978.
Caldentey J., Signification pour l'Eglise des communautés chrétiennes de base, „Concilium” 104 (1975), s. 105.
CELAM, Discípulos y Misioneros de Jesucristo para que nuestros pueblos en Él tengan vida. „Yo soy el Camino, la Verdad y la Vida” (Jn 16,4). Documento conclusivo, Aparecida 2007.
CELAM, Mensaje a los Pueblos de América Latina, Puebla 1979.
CELAM, Nueva Evangelización, Promoción Humana, Cultura Cristiana. Jesucristo, Ayer Hoy y Siempre, Santo Domingo 1992.
CELAM, Presencia de la Iglesia en la Actual Transformación de América Latina, Medellín 1968.
Comblin J., Les communautés de base comme lieu d'expériences nouvelles, „Concilium” 104 (1975), s. 97.
Dulles A., Evangelization for the Third Millennium, New York 2009.
Dussel E., Meier J., Die kirchlichen Basisgemeinden in Brasilien, w: Die Basisgemeinden: Ein Schritt auf dem Weg zur Kirche des Konzils, red. E. Klinger, R. Zerfaß, s. 11-31.
Galilea S., El fervor de la evangelización, Santafé de Bogotá: Sociedad de San Pablo 1998.
Gallo L.A., El camino del Evangelio en el continente de la esperanza, Quito: Ediciones Abya-Yala 2006.
Goldstein H., Ein Pastoralexperiment in Brasilien – Modell für die Praxis der Kirche bei uns?, „Diakonia” 6 (1977), s. 415-419.
Grün A., Jezus – wizerunek Człowieka. Ewangelia św. Łukasza, Kraków 2002.
Hajduk R., Evangelisieren durch die gelebte Communio, „Studia Redemptorystowskie” 11 (2013), s. 117-133.
Czasopismo
Hajduk R., Kształtowanie relacji międzyosobowych w Kościele jako communio fidelium, Kraków: Scriptum 2000.
Hajduk R., O gościnności, która ewangelizuje świat…, w: M. Jodkowski, Ut in omnibus glorificetur Deus, Olsztyn: Wydawnictwo UWM 2013, s. 139-157.
Hajduk R., Parafia jako „wspólnota wspólnot”. Od teorii do praktyki, „Homo Dei” 1 (2007), s. 43-55.
Hajduk R., Trzy czy cztery podstawowe funkcje Kościoła? Pastoralnoteologiczny spór o koinonię, „Studia Elbląskie” 14 (2013), s. 94-114.
Hartch T., The Rebirth of Latin American Christianity, New York: Oxford University Press 2014.
Hinson E.G., The Evangelization of the Roman Empire. Identity and Adaptability, Macon (Ga) 1981.
Irarrázaval D., Audacia evangelizadora: Entre culturas y entre religiones, Cochabamba: Editorial Verbo Divino 2001.
Klinger E., Die Kirche der Basisgemeinden. Der Mensch als Prinzip der Ekklesiologie, w: E. Klinger, R. Zerfaß, Die Basisgemeinden. Ein Schritt auf dem Weg zur Kirche des Konzils, Würzburg 1984, s. 48-50.
Kuhnke U., Koinonia. Zur theologischen Rekonstruktion der Identität christlicher Gemeinde, Düsseldorf 1992.
Łach J., Błogosławieni ubodzy w duchu (Mt 5, 3), „Communio” 5 (1986), s. 40-47.
Lohfink G., Wie hat Jesus Gemeinde gewollt, Freiburg: Herder 1991.
Madappattu J., Evangelization in a Marginalizing Word. With Spezial Reference to the Marginalised Satnamis in the Diocese of Raipur, Nettetal 1997.
McBride D., Proclamar la buena noticia a los pobres: Lc 4, 18, w: N. Londoño, Ser redentorista hoy. Testimonios sobre el carisma, Roma 1996.
Menéndez Martínez V., La misión de la Iglesia. Un estudio sobre el debate teológico y ecclesial en América Latina (1955–1992), con atención al aporte de algunos teólogos de la Compañia de Jesús, Roma: Editrice Ponificia Universita Gregoriana 2002.
Metz J.B., Significado de la teología latinoamericana para mi teología, w: L.C. Susin, El mar se abrió. treinta años de teología en América Latina, Santander: Sal Terrae 2001, s. 138-140.
Muñoz R., Nueva conciencia cristiana en un mundo globalizado. Hermandad sin fronteras. desde los pobres, a contracorriente de la dominación del consumismo individualista y excluyente (de Medellín a Aparecida), Santiago de Chile: LOM Ediciones 2009.
O’Halloran J., Small Christian Communities. A Pastoral Companion, Dublin: Orbis Books 1996.
Prior A., Kirche als Gemeinschaft von Gemeinschaften. Unterwegs zur Pfarrgemeinde der Zukunft, München: Missio Verlag- und Vertriebsge 1994.
Ratzinger J., Comunicazione e cultura: nuovi percorsi per l’evangelizzazione nel Terzo Millennio, „Nuova Umanità” 1 (2003), s. 45-53.
Repges W., Die Basis-Gemeinden Lateinamerikas und ihr Verhältnis zu den Pfarrgemeinden, „Diakonia” 6 (1972), s. 400-403.
Rosik M., Jezus w synagodze w Nazarecie (Łk 4, 16-30) – zapowiedź misji namaszczonego Proroka, „Wrocławski Przegląd Teologiczny” 2 (2001), s. 141-150.
Czasopismo
Sievernich M., Basisgemeinden, w: K. Baumgartner, P. Scheuchenpflug, Lexikon der Pastoral t. I, Freiburg: Herder Freiburg 2002.
Smith A., Gemeinde der Zukunft. Ein Weg, Darmstadt: Movement für a Better World 1987.
Sparrer A., Zur Pastoral der kleinen christlichen Gemeinschaften. Erfahrungen und Anregungen aus der Seelsorge, „Lebendige Seelsorge” 5/6 (1986), s. 270-277.
Weber F. , Not lehrt handeln. Lateinamerikanische Kirchenerfahrungen als Ermutigung zu einer Neugestaltung unserer Seelsorge, w: H. Windisch, Seelsorge neu gestalten. Fragen und Impulse, Graz 1995, s. 81-110.
Wehrle P., Kirche als Communio - Anspruch und Wirklichkeit, „Lebendige Seelsorge” 1 (1991), s. 57-63.
Ur. w 1966, redemptorysta. Prof. dr hab., kierownik Katedry Teologii Praktycznej na Wydziale Teologii UWM w Olsztynie. W 1995 r. na Uniwersytecie Juliusza Maksymiliana w Würzburgu zdobył stopień doktora nauk teologicznych w zakresie teologii pastoralnej i homiletyki, a w 2001 r. na UKSW w Warszawie stopień doktora habilitowanego. Jest autorem i redaktorem kilkunastu książek oraz ponad 80 artykułów opublikowanych w kraju i zagranicą. Obecnie prowadzi zajęcia dydaktyczne na Wydziale Teologii UWM w Olsztynie, a także w WSD Redemptorystów w Tuchowie oraz na Uniwersytecie Katolickim w Cochabambie (Boliwia). Adres do korespondencji: reich-hart@wp.pl.
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
