Dialog chrześcijaństwa z religiami pozachrześcijańskimi.
Tadeusz Dola
Abstrakt
Od Soboru Watykańskiego II ukazało się wiele dokumentów kościelnych różnej rangi, które są wyraźnie poświęcone dialogowi z religiami niechrześcijańskimi lub zawierają wypowiedzi na ten temat; istnieje również bardzo obszerna bibliografia dotycząca dialogu międzyreligijnego. W artykule przedstawiono trzy zagadnienia, które zajmują znaczące miejsce w tych pracach. Pierwsza z nich to teologiczne podstawy dialogu. Zostały one wyrażone w strukturze trynitarnej. Sercem dialogu jest wiara w Boga, Stwórcę i Ojca wszystkich ludzi, w Syna, przez którego dokonało się powszechne zbawienie oraz w Ducha, który wszędzie uosabia Boże dzieło zbawienia w Trzech Osobach. Drugie zagadnienie, które jest treścią artykułu, wyraża wyjątkową pozycję judaizmu w dialogu chrześcijaństwa z innymi religiami. Znaczenie Izraela dla powstania i istnienia Kościoła, a jednocześnie dla jego zbawczej roli dla całego narodu żydowskiego, jest ważnym bodźcem do refleksji nad zbawczą relacją chrześcijaństwa z innymi religiami. Dialog ten jest trudny do prowadzenia bez odpowiedniej postawy duchowej. Kwestia ta jest przedmiotem zainteresowania trzeciego punktu artykułu. Duchowość ukształtowana przez postawy nawrócenia i poddania się woli Boga, zwłaszcza w modlitewnym uniesieniu ludzkiego serca, staje się źródłem zachowań sprzyjających dialogowi.
Słowa kluczowe:
dialog, religia, chrześcijaństwo, religie pozachrześcijańskie, teologia, Trójca Święta, Izrael, przymierze, duchowość, nawrócenie, modlitwaBibliografia
Dola T., Trynitarna koncepcja Boga jako podstawa dialogu międzyreligijnego, w: Pluralizm kulturowy i religijny współczesnego świata. Księga pamiątkowa dedykowana Ks. Prof. H. Zimoniowi SVD w 70. rocznicę urodzin, red. Z. Kupisiński, S. Grodź, Lublin 2010, s. 119-130.
Jan Paweł II , Przemówienie powitalne, „L’Osservatore Romano” [wyd. pol.] 7(1986) nr 10, s. 1.
Jan Paweł II , Przemówienie w Synagodze Większej (Rzym, 13 IV 1986), „L’Osservatore Romano” [wyd. pol.] 1986, nr 4, s. 25-26.
Kamykowski Ł., „Cały Izrael”. Ku katolickiej wizji Izraela i Żydów, Kraków 1996.
Kijas Z., Historyczna i religijna doniosłość spotkania w Asyżu w roku 1986 dla dialogu międzywyznaniowego, w: Uniwersalizm chrześcijaństwa a pluralizm religii. Materiały z sympozjum Tarnów-Kraków, 14-15. O4.1999 r., red. S. Budzik, Z. Kijas, Tarnów 2000, s. 179-183.
Kongregacja Nauki Wiary, Deklaracja ‚Dominus Iesus’ o jedyności i powszechności zbawczej Jezusa Chrystusa i Kościoła (2000).
Lovsky F., Verso l’unità delle Chiese, Magnano 1993.
Rusecki M., Traktat o religii, Warszawa 2007.
Sakowicz E., Dialog międzyreligijny-podstawy i perspektywy, w: Religie w dobie pluralizmu i dialogu (Studia i rozprawy, 1), red. A. Wańka, Szczecin 2004, s. 115-139.
Sakowicz E., Duchowość dialogu międzyreligijnego, w: Duchowość współczesnego Kościoła. Materiały z sympozjum z racji 185. rocznicy Wydziału Teologicznego, 16.05.2002 r., red. S. Urbański, Warszawa 2002, s. 39-52.
Sobór Watykański II, Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich „Nostra aetate” (1965).
Sobór Watykański II, Konstytucja dogmatyczna „Lumen gentium” o Kościele (1964).
Urban J., Dialog międzyreligijny w posoborowych dokumentach Kościoła, Opole 1999.
Ur. 1951 w Zabrzu; profesor zwyczajny na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego. Członek Stowarzyszenia Teologów Fundamentalnych w Polsce, Komitetu Nauk Teologicznych PAN, Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów. Badania naukowe prowadzi w zakresie chrystologii i soteriologii, zwłaszcza problematyki zmartwychwstania Chrystusa. Opublikował m.in.: Problem komplementarności współczesnych modeli soteriologicznych (1994), Teologia misteriów życia Jezusa (2002). Nagrodzony przez Rektora Uniwersytetu Opolskiego za osiągnięcia naukowe i organizacyjne.
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
