Interpretacja Przemienienia Jezusa. Część 2: Złota epoka literatury patrystycznej

Miroslaw Mejzner

Stefan Cardinal Wyszyński University, Warsaw , Polska
https://orcid.org/0000-0003-4865-4620


Abstrakt

Celem artykułu jest porównanie interpretacji przemienienia Jezusa w tekstach czterech ojców Kościoła z przełomu IV i V w. (Jana Chryzostoma, Proklosa z Konstantynopola, Augustyna i Hieronima). Zasadnicza uwaga jest zwrócona na poszczególne elementy treściowe, zawarte w opisach ewangelicznych. Analiza interpretacji dokonanej przez poszczególnych autorów ukazuje ścisłą zależność pomiędzy problemami teologicznymi epoki (np. zagadnienia trynitarne, chrystologiczne, eschatologiczne) a sposobami i metodami egzegetycznymi.

Słowa kluczowe:

Przemienienie Jezusa, jedność Pisma świętego, zmartwychwstanie ciała, bóstwo Chrystusa, Trójca Święta, Jan Chryzostom, Proklos z Konstantynopola, Augustyn, Hieronim



Augustinus, Sermo 78, w: Sant’Agostino, Discorsi II/1 (51-85), NBA XXX/1, Roma 1982, s. 566-573.

Augustinus, Sermo 79, w: Sant’Agostino, Discorsi II/1 (51-85), NBA XXX/1, Roma 1982, s. 574-575.

Augustinus, Sermo 79/A, w: Sant’Agostino, Discorsi II/1 (51-85), NBA XXX/1, Roma 1982, s. 576-579.

Hieronymus, Commentarium in evangelium Matthaei, ed. E. Bonnard, SCh 259, Paris 1979, tłum. J. Korczak: Hieronim ze Strydonu, Komentarz do Ewangelii według św. Mateusza, ŹMT 46, Kraków 2008.

Ioannes Chrysostomus, Homilia LVI, PG 57-58, s. 549-558, tłum. J. Krystyniacki: Jan Chryzostom, Homilie na Ewangelię według św. Mateusza (cz. II: Homilie 41-90), ŹMT 23, Kraków 2001, s. 171-185.

Proclus Constantinopolitanus, Homilia VIII, PG 65, 764-772, tłum. franc. M. Coune, La joie de la Transfiguration d’après les Pères d’Orient, Bégrolles-en-Maugès 1985, s. 77-82.

Andreopoulos A., Metamorphosis. The Transfiguration in Byzantine Theology and Iconography, New York 2005.

Blowers P.M., Maximus the Confessor: Jesus Christ and the Transfiguration of the World, New York – Oxford 2016. (Crossref)

Blowers P.M., The transfiguration of Jesus Christ as „saturated phenomenon” and as a key to the dynamics of biblical revelation in saint Maximus the Confessor , w: What is the Bible? The patristic doctrine of Scripture, red. S. Danckaert – M. Baker – M. Mourachian, Minneapolis 2016, s. 83-101. (Crossref)

Bordino Ch., Transfigurace a eikon Krista: od Eusebiova dopisu Konstantině po ikonoklasmus, „Convivium” 6/2 (2019) s. 60-77. (Crossref)

Cantalamessa R., Tajemnica Przemienienia, Kraków 2002.

Cerami C., La Trasfigurazione del Signore nei Padri della Chiesa, Roma 2010.

Coune M., Joie de la transfiguration d’après les Pères d’Orient, Abbaye de Bellafontaine 1985.

Habra G., La transfiguration selon les Pères grecs, Paris 1973.

Leroy F.J., L’homilétique de Proclus de Constantinople. Tradition manuscrite, inédits, études connexes, Vaticano 1967.

McGuckin J.A., The Patristic Exegesis of the Transfiguration, red. E.A. Livingstone, Studia Patristica 18/1, Michigan 1985, s. 335-341.

McGuckin J.A., The Transfiguration of Christ in Scripture and Tradition, New York 1987.

Mejzner M., Interpretacja Przemienienia Jezusa w epoce przednicejskiej. Część 1: okres przednicejski, „Vox Patrum” 77 (2021) s. 405-426 (Crossref)

Moya Ruiz A., Presencia y transfiguración en la imagen de culto oriental, „Estudios eclesiásticos. Revista de investigación e información teológica y canónica” 94/369 (2019) s. 339-362. (Crossref)

Simonetti M., Alcune antiche interpretazioni della trasfigurazione (Mc 9,2-9), „Studi e materiali di Storia delle religioni” 62 (1996) s. 599-608.

Pobierz

Opublikowane
2022-09-15


Mejzner, M. (2022). Interpretacja Przemienienia Jezusa. Część 2: Złota epoka literatury patrystycznej. Vox Patrum, 83, 163–178. https://doi.org/10.31743/vp.13793

Miroslaw Mejzner  m.mejzner@uksw.edu.pl
Stefan Cardinal Wyszyński University, Warsaw https://orcid.org/0000-0003-4865-4620



Licencja

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Artykuły w czasopiśmie objęte są licencją Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0). Autorzy i użytkownicy mogą korzystać z utworów na licencji CC-BY-ND od roku 2018. Dla wcześniejszych publikacji prawa autorskie są udostępnione na prawach dozwolonego użytku zgodnie z zapisami Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.