Wątek składania ofiar w dekoracji budowli sakralnych Dura Europos
Ilona Skupińska-Løvset
Uniwersytet Łódzki , PolskaAbstrakt
Dura Europos, or as proposed today Europos Dura, was a fortified settlement on the border between the Roman Empire and the East. The archeological discoveries reflected the character of the settlement – the fortified agglomeration grouped at the military camp. After its fall Europos Dura was covered by desert sand only to be discovered in the XXth century. Archaeological research has disclosed documentation of its multicultural character. This paper points to the fact of coexistence of various religions in late antiquity Europos Dura. Paintings and sculptures discovered in situ indicate that scene of offering was a favorite subject in the sacral art of Europos Dura, independent of religion. The ceremony of incense burning constitutes the dominant form of offering regarding visualizations of this important ceremony.
Słowa kluczowe:
Odkrycie Europos Dura, historia polityczna miasta, wielokulturowość, religie i miejsca kultu, ołtarze ofiarne, malowidła nawiązujące do ceremonii składania ofiar, prace wykopaliskowe i restauracyjneBibliografia
Bounni A., Un nouveau bas-relief palmyrénien de Dura Europos, „Comptes rendus des séances de l’Académie des Inscriptions et Belles-Lettres” 138 (1994) 11-18. (Crossref)
Breasted J.H., Oriental Forerunners of Byzantine Painting, Chicago 1924.
Breasted J.H., Peintures d’epoque Romaine dans le désert de Syrie, „Syria” 3 (1922) 177- 213. (Crossref)
Cumont F., Fouilles de Dura-Europos(1922-1923), Paris 1926.
Dirven L., The Palmyrenes of Dura-Europos: a study of religious interaction in Roman Syria, Boston 1999. (Crossref)
Elkowicz D., Tempel und Kultplätze der Philister und der Völker des Ostjordanlandes. Eine. Untersuchung zur Bau- und zur Kultgeschichte während der Eisenzeit I – II, Münster 2012.
Gawlikowski M., L’architecture sacrée en Syrie romaine, w: LokaleIdentitäten in Randgebiten des RömischenReiches. Akten des Internationalen Symposiums in Wiener Neustadt 2003, hrsg. A. Schmidt-Colinet, Wien 2004.
Hopkins C., The Discovery of Dura-Europos, New Haven 1979.
Hvidberg-Hansen F.O., The Palmyrene inscriptions: Ny Carlsberg Glyptotek, Copenhagen 1998.
Leriche P. – Coqueugniot G. – De Pontbriand S., Europos – Dura. Varia I, Institut Francais du Proche Orient, Biblioteque Archeologique et Historique 198, Beyrouth 2012.
Lokale Identitäten in Randgebiten des RömischenReiches. Akten des Internationalen Symposiums in Wiener Neustadt 2003, hrsh. A. Schmidt-Colinet, Wien 2004.
Ploug G., The Palmyrene Sculptures: Ny Carlsberg Glyptotek, Copenhagen 1995.
Schlumberger D., L’Orient Hellénisé. L’art grec et ses héritiers dans l’Asie non méditerranéenne, Paris 1970.
Smee S., Ancient city’s diversity on display, „The Boston Globe” (March 25. 2011), http:// www.boston.com/ae/theater_arts/articles/2011/03/25/bc_exhibits_objects_range_from_instruments_of_war_to_relics_of_multiple_religions/ [dostęp: 01.10.2015].
The Excavations at Dura Europos. Preliminary Report of Fifth Season of Work. October 1931 – March 1932, ed. Rostovtzeff M.I., New Haven 1934.
The Excavations at Dura Europos. Preliminary Reports of the First – Ninth Seasons of Work, 1928-1936, ed. Baur P.V.C. – Rostovtzeff M.I., New Haven 1929-1952.
Zwickel W., Der salomonischeTempel, Mainz von Zabern 1999.
Zwickel W., Räucherkult und Räuchergeräte. Exegetische und archäologische Studien zum Räucheropfer im Alten Testament, Freiburg 1990.
Uniwersytet Łódzki
Licencja
Artykuły w czasopiśmie objęte są licencją Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0). Autorzy i użytkownicy mogą korzystać z utworów na licencji CC-BY-ND od roku 2018. Dla wcześniejszych publikacji prawa autorskie są udostępnione na prawach dozwolonego użytku zgodnie z zapisami Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
