Obraz ludzi starszych w pismach świętego Augustyna
Augustyn Eckmann
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II , PolskaAbstrakt
Disputatiuncula ex tribus partibus constat. Pars prima de senibus, quibus Augustinus occucurrit et deinde cognovit, narrat. Qui sunt: Vindicianus – medicus excellens, sapiens et humilis; Symplicianus – senex sanctus; Victorinus – artis orandi professor; tutelaris vetus famula nomine vacans, atque Florentius – homo religiosus et pauper. Qui omnes bono exemplo fuerunt Augustino. Pars altera de senibus, quos Augustinus in litteris antiquis cognovit, dicit. Gaium Marium Regulo opponit, Mario malo res fuerunt secundae, Regulus nobilis aequo animo dolorem tulit. Constantinus Magnus pro bonis actis iam in terra vita longa prosperatus est , duo senes in opere Terentii Heautontimorumenos Menedemus et Chremes exprimunt diversos patres. Pars tertia exempla biblica ostendit. Primi parentes optima valetudine morituri non essent, nisi peccassent, Abraham et Sarra virtutem ad emissionem seminis acceperunt, Senectus Isaac vetustatem Veteris Testamenti significat, Simeon senex et Anna vidua in Spiritu Sancto Dominum infantem cognoverunt.
Słowa kluczowe:
Augustyn, ludzie starsiBibliografia
Augustinus, Contra litteras Petiliani
Augustinus, De civitate Dei, tłum. W. Kornatowski: Święty Augustyn, O Państwie Bożym, II, Warszawa 1977
Augustinus, Epistola
Augustinus, In Joannis Evangelium tractatus
Augustinus, Sermo
Cacciari A., La vecchiaia in S. Agostino, w: Senectus. La vecchiaia nell’antichità, ed. U. Mattioli, vol. 3: Ebraismo e cristianesimo, Bologna 2007, 513-539
Hagendahl H., Augustine and the Latin Classics, t. 2, Goeteborg 1967
Sizoo A., Augustinus de senectute, w: Ut pictura poesis, Leiden 1955
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Licencja
Artykuły w czasopiśmie objęte są licencją Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0). Autorzy i użytkownicy mogą korzystać z utworów na licencji CC-BY-ND od roku 2018. Dla wcześniejszych publikacji prawa autorskie są udostępnione na prawach dozwolonego użytku zgodnie z zapisami Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
