Locus amoenus Christi et phoenicis ze studiów nad wizerunkiem feniksa w literaturze i sztuce średniowiecznej
Piotr Warsiński
Polska , PolskaAbstrakt
Les anciens définissaient comme amoena les lieux de situation charmante, couverts de buissons aromatiques, d’arbres épineux et de ruisseaux, où venaient se réunir les poètes et les muses, les oiseaux et le bétail (Virgile, Horace). Cet endroit du repos et du bonheur extraordinaire existe aussi dans la tradition chrétienne.
Słowa kluczowe:
feniks, średniowieczeBibliografia
w opracowywaniu
Warsiński, P. (1992). Locus amoenus Christi et phoenicis ze studiów nad wizerunkiem feniksa w literaturze i sztuce średniowiecznej. Vox Patrum, 20, 125–137. Pobrano z https://czasopisma.kul.pl/index.php/vp/article/view/9111
Piotr Warsiński
Polska
Polska
Licencja
Artykuły w czasopiśmie objęte są licencją Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0). Autorzy i użytkownicy mogą korzystać z utworów na licencji CC-BY-ND od roku 2018. Dla wcześniejszych publikacji prawa autorskie są udostępnione na prawach dozwolonego użytku zgodnie z zapisami Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
