Padlina i sępy. Czy logion Q 17,37 jest biblijnym cytatem (illud dictum), przysłowiem (proverbium) czy znakiem (signum)? Analiza egzegetyczno-teologiczna

Arnold Zawadzki

Instytut Nauk Biblijnych KUL ,
https://orcid.org/0000-0002-7827-7881


Abstrakt

Artykuł proponuje szczegółową analizę syntaktyczno-semantyczną Mt 24,28 i Łk 17,37c w celu hipotetycznego odtworzenia semickiej (hebrajskiej i aramejskiej) frazy logionu Jezusa Q 17,37. Następnie zestawia trzy różne możliwości jego zrozumienia w kontekście kanonicznym NT, jako biblijny cytat/parafraza z Hi 39,30, jako przysłowie i jako znak. Zestawienie pozwala zrozumieć, że Q 17,37 pasuje wyjątkowo dobrze do swojego literackiego i teologicznego kontekstu w tych trzech znaczeniach, co z jednej strony wskazuje na jego dużą semantyczną i akomodacyjną elastyczność, z drugiej zaś utrudnia ustalenie jego pierwotnego znaczenia w źródle Q. Jednak autor artykułu uważa, że semicka fraza Q 17,37 z wielkim prawdopodobieństwem funkcjonowała zarówno w Q jak i w kanonicznym kontekście NT jako cytat/parafraza z Hi 39,30 lub jako znak (w taki sam sposób jak znak drzewa figowego w Mt 24,32-33; Łk 21,29-31), bardziej niż jako przysłowie. W ten sposób artykuł podważa klasyczną interpretację, jaka utrwaliła się we współczesnej egzegezie Mt 24,28; Łk 17,37c.

Słowa kluczowe:

padlina i sępy, Mt 24,28, Łk 17,37, Q 17,37, ἀετοί, źródło Q, akomodacja językowa, akomodacja teologiczna, tradycja synoptyczna

Aelian, Περὶ ζῴων ἰδιότητος (Loeb Classical Library 446; Cambridge, MA – London: Harvard University

Press 1958).

Ambrosius, Expositio evangelii secundum Lucam (red. M. Adriaen) (Corpus Christianum Series Latina 14; Turnhout: Brepols 1957) 1-400.

Ambroży, Wykład Ewangelii według św. Łukasza (red. A. Bogucki; tł. W. Szołdrski) (Pisma Starochrześcijańskich

Pisarzy 16; Warszawa: ATK 1977).

Appolinaris, „Fragmenta in Matthaeum (in catenis)”, Matthäus-Kommentare aus der griechischen Kirche (red. J. Reuss) (Texte und Untersuchungen 61; Berlin: Akademie-Verlag 1957) 1-45.

Arystoteles, Περὶ τὰ ζῷα ἱστορίαι (tł. A.L. Peck) (Loeb Classical Library 438; Cambridge, MA – London: Harvard University Press 1970) II.

Arystoteles, Περὶ τὰ ζῷα ἱστορίαι (red. i tł. D.M. Balme) (Loeb Classical Library 439; Cambridge, MA – London: Harvard University Press 1991) III.

Arystoteles, O duszy. Krótkie rozprawy psychologiczno-biologiczne. Zoologia. O częściach zwierząt (tł. P. Siwek) (Dzieła Wszystkie 3; Warszawa: PWN 1992).

Augustyn, De doctrina christiana (red. J. Martin) (Corpus Christianorum Series Latina 32; Turnhout: Brepols 1962).

Beda Venerabilis, In Lucae evangelium expositio (red. E. Dekkers) (Clavis Patrum Latinorum; Turnhout: Brepols 1995).

Black, M., „The Aramaic Document in Q with Notes on Luke 17.22, Matthew 24.26 (Luke 17.23)”, Journal for the Study of the New Testament 40 (1990) 33-41.

Blass, F. – Debrunner, A., Grammatica del greco del Nuovo Testamento, wyd. 2 (Introduzione allo studio della Bibbia. Supplementi 2; Brescia: Paideia 1997).

Bovon, F., Luke. I. A Commentary on the Gospel of Luke 1:1–9:50 (Hermeneia 63A; Minneapolis, MN: Fortress Press 2002).

Bovon, F., Luke. II. A Commentary on the Gospel of Luke 9:51–19,27 (Hermeneia 63A; Minneapolis, MN: Fortress Press 2013).

Brown, S., „The Matthean Apocalypse”, Journal for the Study of the New Testament 4 (1979) 2-27.

Cicero, De divinatione (red. J. Henderson) (Loeb Classical Library 154; Cambridge, MA – London: Harvard University Press 1923).

Cicero, De inventione (red. J. Henderson) (Loeb Classical Library 386; Cambridge, MA – London: Harvard University Press 1949).

Cyrillus Alexandrinus, Commentarii in Matthaeum Matthäus-Kommentare aus der griechischen Kirche (red. J. Reuss) (Texte und Untersuchungen 61; Berlin: Akademie-Verlag 1957) 153-269.

Dalman, G., „The Hebrew New Testament of Franz Delitzsch”, The Old and New Testament Student 15/3-4 (1892) 145-150.

Davies, W.D. – Allison, D.C., The Gospel according to St. Matthew (International Critical Commentary; Edinburgh: Clark 1988-1997) I-III.

Elian Klaudiusz, O właściwościach zwierząt (tł. A.M. Komornicka) (Warszawa: Prószyński i S-ka 2005).

Ehrhardt, A.A.T., „Greek Proverbs in the Gospel”, Harvard Theological Review 46 (1953) 68-72.

Euthymius Zigabenus, Commentarius in quatuor evangelia (PG 129,9-1502).Fitzmyer, J.A, The Gospel According to Luke X-XXIV. A New Translation with Introduction and Commentary (AB 28A; Garden City, NY: Doubleday 1985).

Gilbert, M., La sapienza del cielo (Milano: Edizioni San Paolo 2005).

Golias, M., Gramatyka grecka, wyd. 4 (Warszawa: PWN 1985).

Guenther, H.O., „When ‘Eagles’ Draw Together”, Forum 5 (1989) 140-150.

Heinrici, C.F.G. (red.), Des Petrus von Laodicea Erklärung des Matthäusevangeliums (Beiträge zur Geschichte und Erklärung des Neuen Testamentes 5; Lipsk: Dürr 1908).

Helbing, R., Die Kasussyntax der Verba bei der Septuaginta. Ein Beitrag zur Hebraismenfrage und zur Syntax der Κοινή (Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht 1928).

Hieronymus, Commentarii in evangelium Matthaei (red. E. Dekkers) (Clavis Patrum Latinorum; Turnhout: Brepols 1995).

Hippolytus, „De antichristo”, Hippolyt‘s kleinere exegetische und homiletische Schriften (red. H. Achelis) (Die griechischen christlichen Schriftsteller 1/2; Leipzig: Hinrichs 1897) 1-47.

Hoffmann, P. – Kloppenborg, J.S. – Robinson, J.M. (red.), The Critical Edition of Q (Hermeneia; Minneapolis, MN: Fortress Press 2008).

Homer, Iliad (red. J. Henderson) (Loeb Classical Library 170; Cambridge, MA – London: Harvard University Press 1924).

Homer, Odyssey (red. J. Henderson) (Loeb Classical Library 104; Cambridge, MA – London: Harvard University Press 1919).

Irenaeus Lugdunensis, Adversus haereses seu Detectio et eversio falso cognominatae Gnoseos (red. E. Dekkers) (Clavis Patrum Latinorum; Turnhout: Brepols 1995).

Jay, E.G., Grammatica greca del Nuovo Testamento (Casale Monferrato: Piemme 1993).

Joüon, P., Grammaire de l’hébreu biblique (Roma: PIB 1923).

Kloppenborg, J.S., The Formation of Q. Trajectories in Ancient Wisdom Collections (Studies in Antiquity and Christianity; Philadelphia, PA: Fortress Press 1987).

Koehler, L. – Baumgartner, W., The Hebrew and Aramaic Lexicon of the Old Testament (Leiden – Boston, MA – Köln: Brill 2001) I-II.

Lang, T.J., „«Where the Body Is, There also the Eagles Will Be Gathered»: Luke 17:37 and the Arrest of Jesus”, Biblical Interpretation 21/3 (2013) 320-340.

Leaney, A.R.C., Commentary on the Gospel according to St. Luke, wyd. 2 (Black’s New Testament Commentaries; London: Black 1966).

Lucretius, De rerum natura (red. J. Henderson) (Loeb Classical Library 181; Cambridge, MA – London: Harvard University Press 1924).

Luz, U., Matthew 21–28. A Commentary (Hermeneia 61C; Minneapolis, MN: Fortress Press 2005).

de Marchi, J., „Ubicumque fuerit corpus, ibi congregabuntur et aquilae”, Verbum Domini 18 (1938) 329-333.

Marcos, N.F., La Bibbia dei Settanta (Introduzione allo studio della Bibbia. Supplementi 6; Brescia: Paideia 2000).

Mickiewicz, F., Ewangelia według świętego Łukasza. Rozdziały 12–24 (Nowy Komentarz Biblijny. Nowy Testament 3/2; Częstochowa: Edycja Świętego Pawła 2012).

Monasterio, R.A. – Carmona, A.R., Vangeli sinottici e Atti degli Apostoli (Introduzione allo studio della Bibbia 6; Brescia: Paideia 1995).

Müller, P., „Velocemente e inevitabilmente – La carogna e gli avvoltoi (Q 17,37)”, Compendio delle parabole di Gesù (red. R. Zimmermann) (Brescia: Queriniana 2011) 376-382.

Nolland, J., The Gospel of Matthew. A Commentary on the Greek Text (New International Greek Testament Commentary; Grand Rapids, MI: Eerdmans 2005).

Origenes, „Commentaritorium series in evangelium Matthaei”, Origenes Werke (red. E. Klostermann) (Die griechischen christlichen Schriftsteller 38/2; Leipzig: Teubner 1933) XI, 93-101.

Orygenes, Komentarz do Ewangelii św. Mateusza (tł. K. Augustyniak) (Kraków: WAM 2002).

Paciorek, A., Ewangelia według świętego Mateusza. Rozdziały 14–28 (Nowy Komentarz Biblijny. Nowy Testament 1/2; Częstochowa: Edycja Świętego Pawła 2008).

Pliny, Natural History (red. J. Henderson) (Loeb Classical Library 353; Cambridge, MA – London: Harvard University Press 1983).

Pseudo-Hippolytus, „De consumatione mundi”, Hippolyt’s kleinere exegetische und homiletische Schriften (red. H. Achelis) (Die griechischen christlichen Schriftsteller 1/2; Leipzig: Teubner 1897) 289-309.

Polybius, Ἱστορίαι (red. J. Henderson) (Loeb Classical Library 128, 138, 159; Cambridge, MA – London: Harvard University Press 2010-2012) I, III-IV.

Rossé, G., Il Vangelo di Luca. Commento esegetico e teologico, wyd. 3 (Roma: Città Nuova 2001).

Scaiola, D., „La sapienza in Israele e nel Vicino Oriente antico”, Libri sapienziali e altri scritti (red. A. Bonora – M. Priotto) (Torino: Editrice Elledici 2005).

Speyer, W., „Geier”, Reallexikon für Antike und Christentum (Stuttgart: Hiersemann 1976) IX, 430-468.

Stöger, A., Vangelo secondo Luca, wyd. 4 (Commenti spirituali del Nuovo Testamento; Roma: Città Nuova 1994) I-II.

Thackeray, H.St.J., A Grammar of the Old Testament in Greek according to the Septuagint (Cambridge: Cambridge University Press 1909).

Thibaut, R., „Le Proverbe des vautours et du cadavre”, Nouvelle revue théologique 58 (1931) 57-58.

Topel, J., „What Kind of a Sign are Vultures? Luke 17,36b”, Biblica 84 (2003) 403-411.

Tov, E., „The Representation of the Causative Aspects of the Hiph’il in the LXX. A Study in Translation Technique”, Biblica 63 (1982) 417-424.

Tristram, H.B., The Fauna and Flora of Palestine (London: The Committee of the Palestine Exploration Fund 1884); przedruk (Cambridge – New York: Cambridge University Press 2013).

Virgil, Georgics (red. J. Henderson) (Loeb Classical Library 63; Cambridge, MA – London: Harvard University Press 1999).

Waltke, B.K. – O’Connor, M., An Introduction to Biblical Hebrew Syntax (Winiona Lake, IN: Eisenbrauns 1990).

Wettstein, J.J., Novum Testamentum Graecum (Amsterdam: Dommer 1751) I; przedruk (Graz: Akademische Druck- und Verlagsanstalt 1962) I.

Winniczuk, L., Ludzie, zwyczaje i obyczaje starożytnej Grecji i Rzymu, wyd. 4 (Warszawa: PWN 2008).

Zmijewski, J., Die Eschatologiereden des Lukas Evangeliums. Eine traditions- und redaktionsgeschichtliche Untersuchung zu Lk 21,5-36 und Lk 17,20-37 (Bonner biblische Beiträge 40; Bonn: Hanstein 1972).

Zuck, R.B., Basic Bible Interpretation. A Practical Guide to Discovering Biblical Truth (Colorado Springs, CO: Cook 1991).

Pobierz

Opublikowane
2020-10-07


Zawadzki, A. (2020). Padlina i sępy. Czy logion Q 17,37 jest biblijnym cytatem (illud dictum), przysłowiem (proverbium) czy znakiem (signum)? Analiza egzegetyczno-teologiczna. The Biblical Annals, 10(4), 563–598. https://doi.org/10.31743/biban.11075

Arnold Zawadzki  zawadzki.a@icloud.com
Instytut Nauk Biblijnych KUL https://orcid.org/0000-0002-7827-7881



Licencja

  1. Zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r., Autor publikacji udziela Wydawcy czasopisma „The Biblical Annals” niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z składanego do publikacji Utworu przez czas nieokreślony na nieograniczonym terytorium na następujących polach eksploatacji:
    a) w zakresie utrwalenia Utworu, zwielokrotnienia Utworu dowolną techniką (w tym m.in. drukiem oraz w formie zapisu elektronicznego) na wszelkich znanych nośnikach (w tym m.in. informatycznych, elektronicznych i poligraficznych) oraz we wszelkich systemach informatycznych (szczególnie typu Internet);
    b) w zakresie wprowadzenia Utworu do pamięci komputera, rozpowszechniania Utworu i egzemplarzy zwielokrotnienia Utworu, wprowadzenia do obrotu Utworu i egzemplarzy zwielokrotnienia Utworu;
    c) w zakresie publicznego wykonania, odtwarzania, wystawiania i wyświetlania Utworu, użyczaniu, najmu i dzierżawy Utworu oraz egzemplarzy zwielokrotnienia Utworu;
    d) w zakresie udostępniania, wprowadzanie do obrotu i rozpowszechniania Utworu i egzemplarzy zwielokrotnienia Utworu za pośrednictwem sieci informatycznych, w szczególności typu Internet, w tym promocji lub reklamy Utworu, czasopisma lub Wydawcy.
  2. Ponadto, Autor nieodpłatnie zezwala Wydawcy na korzystanie i rozporządzanie opracowaniami Utworów.
  3. Wydawca może udzielać sublicencji.
  4. Osoby trzecie z Utworów oraz z innych materiałów zawierających lub powstałych w oparciu o Utwory mogą korzystać zgodnie ze wzorcem licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 (znanej również jako CC-BY).