Unik jako sprzeciw. Gest Piłata w świetle Osoby i czynu Karola Wojtyły

Ireneusz ZIEMIŃSKI

Instytut Filozofi i Kognitywistyki, Wydział Humanistyczny, Uniwersytet Szczeciński, ul. Krakowska 71/79, 71-017 Szczecin , Polska

Abstrakt

W tekście podjęta została próba interpretacji gestu umycia rąk wykonanego przez Piłata podczas procesu Jezusa, nawiązującej do czterech postaw moralnych: solidarności, sprzeciwu, konformizmu i uniku, wyróżnionych przez Karola Wojtyłę w książce Osoba i czyn. Autor artykułu argumentuje, że gest Piłata nie był wyrazem ani postawy solidarności, ani konformizmu, lecz sprzeciwu wobec zabójstwa niewinnego człowieka. Jeśli nawet sprzeciw ten nie był pełny i okazał się nieskuteczny (ostatecznie bowiem Piłat skazał Jezusa na śmierć, spełniając w ten sposób żądania kapłanów oraz tłumu zgromadzonego przed pałacem namiestnika), to jednak świadczy on o tym, że Piłat jako człowiek nie solidaryzował się z decyzją, którą wydał jako sędzia. Jego postawę można zatem określić mianem uniku; w sytuacji jednak, w której przyszło mu działać, unik wydawał się jedyną dostępną formą sprzeciwu.

Słowa kluczowe:

Piłat, Jezus, uczestnictwo, solidarność, konformizm, unik, sprzeciw