Powrót do zagubionej prawdy. Kultura hellenistyczna jako preewangelia
Klaudia JEZNACH
Instytut Literaturoznawstwa, Wydział Humanistyczny, Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie, al. Armii Krajowej 36a, p. 406, 42-200 Częstochowa , PolskaAbstrakt
Artykuł przedstawia twórczość Karola Wojtyły – Jana Pawła II jako „księgę ducha”, której autor dąży do połączenia przeszłości z teraźniejszością, wskazując na obecne w kulturze hellenistycznej zalążki prawdy o jedynym Bogu i przeczucie nadejścia Mesjasza. Przekonanie o tożsamości wspólnotowej starożytnej Grecji, Słowiańszczyzny i chrześcijaństwa kształtuje Wojtyła na podstawie analizy mowy św. Pawła na Areopagu i namysłu nad działalnością świętych Cyryla i Metodego, a także dzięki nawiązaniom do literatury polskiej, przede wszystkim do Akropolis Stanisława Wyspiańskiego i twórczości Cypriana Norwida. Jan Paweł II w swoich pismach eksponuje nić łączącą religie pogańskie z chrześcijaństwem i dążenie do jedności wszystkich kultur przy jednoczesnym poszanowaniu własnych tradycji i historii.
Słowa kluczowe:
Karol Wojtyła, hellenizm, Słowianie, chrześcijaństwo, prawda, tożsamośćInstytut Literaturoznawstwa, Wydział Humanistyczny, Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie, al. Armii Krajowej 36a, p. 406, 42-200 Częstochowa