zbawiająca wierność. Uwagi do wiersza Anny Kamieńskiej [Kiedy odchodzą wielcy]

Wojciech KRUSZEWSKI

Katedra Tekstologii i Edytorstwa, Instytut Literaturoznawstwa, Wydział Nauk Humanistycznych, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Al. Racławickie 14, 20-950 Lublin , Polska
https://orcid.org/0000-0003-1314-4620

Abstrakt

W artykule zaprezentowano komentarz do utworu o incipicie „Kiedy odchodzą wielcy” autorstwa Anny Kamieńskiej. Wiersz dedykowany został badaczce polskiego romantyzmu Marii Janion i powstał w roku 1965, podczas wyjazdu poetki do Wilna. Kontekstem, który posłużył do zbudowania komentarza, są materiały warsztatowe związane z genezą utworu: kalendarze, dzienniki, notatniki poetyckie, album fotograficzny. W kolejnych częściach tekstu sformułowane zostały odpowiedzi na pytania, skąd wzięła się dedykacja, jakie doświadczenia z wileńskiej podróży były kluczowe dla napisania tego wiersza oraz kto może być jego ukrytą bohaterką. W interpretacji omówiony został przede wszystkim motyw starych kobiet w tym utworze, jego zakorzenienie w samym pisarstwie Kamieńskiej i jego odmienność od najważniejszych realizacji tego motywu w literaturze polskiej dwudziestego wieku.

Słowa kluczowe:

Anna Kamieńska, Maria Janion, Władysław Syrokomla, poezja polska dwudziestego wieku, romantyzm