Sacrum w twórczości Henryka Mikołaja Góreckiego i wielkość Jana Pawła II: Inspiracje i kontekst

Teresa MALECKA

Abstrakt

W artykule postawiona została teza o obecności sacrum w twórczości Henryka Mikołaja Góreckiego. Punkt wyjścia stanowią krótkie rozważania dotyczące sacrum w muzyce – w oparciu o literaturę przedmiotu z zakresu teorii literatury, filozofii i teorii muzyki. W centrum rozważań znajdują się religijne dzieła kompozytora, będące zarazem jego differentia specifica. W celu zaprezentowania utworów zastosowana została metoda interpretacji integralnej autorstwa Mieczysława Tomaszewskiego. Ze względu na ważność tekstów dzieł kompozytora szczególną uwagę zwrócono na zagadnienie relacji słowo–dźwięk, tekst sakralny–muzyka sakralna. Przypomniane zostały istotne wypowiedzi kompozytora stanowiące ciekawy dokument jego autorefleksji, a przede wszystkim jego oryginalnej osobowości. Ze względu na nieustające w życiu twórcy inspiracje osobowością i nauczaniem Ojca Świętego Jana Pawła II oczywiste okazało się ukazanie kontekstu, jaki stanowią myśl papieska, zarówno poglądy na sztukę, jak i – w szczególności – na muzykę, oraz specyficzny rodzaj relacji między Henrykiem Mikołajem Góreckim a św. Janem Pawłem II.