Romantyk dwudziestego wieku. Piotr Janowski (1951-2008)
Joanna MAKLAKIEWICZ
Międzywydziałowy Zakład Kameralistyki, Wydział Instrumentalny, Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina, ul. Okólnik 2, 00-368 Warszawa , PolskaAbstrakt
Celem artykułu jest przybliżenie sylwetki wybitnego polskiego skrzypka Piotra Janowskiego oraz przedstawienie jego przemyśleń dotyczących wykonawstwa muzyki Henryka Wieniawskiego, której – według zgodnej opinii komentatorów – był jednym z najwybitniejszych interpretatorów. Piotr Janowski był pierwszym polskim zwycięzcą Międzynarodowego Konkursu im. Henryka Wieniawskiego. Trzy lata po wygranej wyjechał na stałe z Polski do Stanów Zjednoczonych, w rezultacie czego został na lata wymazany z historii polskiej wiolinistyki. Artykuł stanowi część działań przywracających pamięć o artyście.
Podejście do wykonawstwa muzyki romantycznej oparte na głębokiej wiedzy oraz intuicji artystycznej jest uniwersalne i w podobny sposób odbierane na całym świecie, niezależnie od znajomości tematyki, melodyki czy cech folkloru inspirujących kompozytora. Piotr Janowski przedstawia swój tok myślenia o muzyce, który następnie w mistrzowski sposób przekuwa na oryginalne interpretacje.
Słowa kluczowe:
skrzypce, Henryk Wieniawski, Piotr Janowski, V Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu, Jascha HeifetzMiędzywydziałowy Zakład Kameralistyki, Wydział Instrumentalny, Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina, ul. Okólnik 2, 00-368 Warszawa