Od poznania do spotkania. O Pieśni o Bogu ukrytym Karola Wojtyły

Jarosław KUPCZAK, OP

Katedra Antropologii Teologicznej, Instytut Teologii Dogmatycznej, Wydział Teologiczny, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II, ul. Kanonicza 9/305, 31-002 Kraków , Polska

Abstrakt

Artykuł przedstawia teologię zawartą we wczesnym utworze poetyckim Karola Wojtyły–Jana Pawła II Pieśń o Bogu ukrytym z roku 1944. Wiersz zawiera opis i analizę wielu wymiarów ludzkiego spotkania z Bogiem. Opierając się na analogicznym charakterze wiedzy teologicznej, autor opisuje chrześcijańskie doświadczenie Boga przez odniesienie do naturalnego doświadczenia człowieka, szczególnie zaś doświadczenia morza, światła i słońca. Wewnętrzna dynamika spotkania z Bogiem opisana jest przez Wojtyłę jako przejście od naturalnego pragnienia i poznania do wiedzy uzyskanej przez wiarę i ostatecznie do wiedzy uzyskanej przez miłość. Ten rozwój prowadzi osobę ludzką od samotności poznającego podmiotu do doświadczenia przyjaźni z Bogiem, które opisane jest przez Wojtyłę przez odniesienie do mistycznej teologii św. Jana od Krzyża. Dla każdego chrześcijanina to spotkanie z Bogiem zaczyna się i kulminuje w porządku sakramentalnym, szczególnie w sakramentach chrztu i eucharystii.

Słowa kluczowe:

Chrystus, chrzest, doświadczenie Boga, Eucharystia, Krzyż, miłość, noc ciemna, poznanie Boga, sakrament, samotność, stworzenie, światło, wiara, zbawienie