Meandry wizualności w prozie Gustawa Herlinga-Grudzińskiego

Joanna BIELSKA-KRAWCZYK

Zakład Filmu i Kultury Audiowizualnej, Katedra Kulturoznawstwa, Wydział Filologiczny, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, ul. Fosa Staromiejska 3, 87-100 Toruń , Polska

Abstrakt

Artykuł poświęcony jest kwestiom przeglądowym związanym z widzeniem i wizualnością w prozie Herlinga-Grudzińskiego. Ukazuje funkcje oka i widzenia oraz znaczenia nadawane przez pisarza kreowanym obrazom literackim. Zwraca też uwagę na stylistyki malarskie, stanowiące kontekst dla zrozumienia pewnej eklektyczności warstwy wizualnej prac Grudzińskiego. Na przykładzie fragmentów z opowiadania Wieża prezentuje też sensualne bogactwo stosowanych przez tego autora rozwiązań, koncentrując się na określonym wycinku warsztatu Herlinga i jednocześnie przypominając o celach realizowanych przez niego przy pomocy wybranych zabiegów.

Słowa kluczowe:

oko, widzenie, wizualność, obraz, fokalizacja, sensualność, antropologiczny wymiar sztuki