Piękny krajobraz jako dobro publiczne. Reprezentacje i estetyzacje przestrzeni miejskich

Mariusz CZEPCZYŃSKI

Katedra Gospodarki Przestrzennej, Instytut Geografii, Wydział Oceanografii i Geografii, ul. J. Bażyńskiego 4, 80-952 Gdańsk , Polska


Abstrakt

Piękno staje się jednym z najważniejszych dóbr publicznych, na które popyt wyraźnie wzrasta wraz z zaspokajaniem przez człowieka jego bardziej podstawowych potrzeb. Piękno publiczne, czyli piękno zapisane w krajobrazie kulturowym, będące jego nieodłącznym składnikiem, staje się szczególnie istotną cechą tożsamości współczesnych miast, reprezentując przy tym lokalne społeczności. W teorii piękna publicznego, wychodząc od koncepcji dóbr publicznych, piękno w krajobrazie zdefiniowano za pomocą pojęć rywalizacji i wykluczania, rozróżniając piękno publiczne, wspólnotowe, klubowe i prywatne. Podkreślono także ważną rolę interesariuszy piękna, w tym decydentów, inspiratorów i influencerów oraz codziennych użytkowników, który percypują piękne krajobrazy przez wizje pięknych, miejskich utopii.

Słowa kluczowe:

krajobraz kulturowy, reprezentacja, estetyzacja, piękno publiczne, miasto, dobro publiczne

Pobierz


Opublikowane
2020-01-17


CZEPCZYŃSKI, M. (2020). Piękny krajobraz jako dobro publiczne. Reprezentacje i estetyzacje przestrzeni miejskich. Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL, 32(3 (127). https://doi.org/10.12887/32-2019-3-127-12

Mariusz CZEPCZYŃSKI 
Katedra Gospodarki Przestrzennej, Instytut Geografii, Wydział Oceanografii i Geografii, ul. J. Bażyńskiego 4, 80-952 Gdańsk