Na rozdrożu, czyli historyk filozofii o ethosie pracownika naukowego

Artur ANDRZEJUK

Katedra Historii Filozofii Starożytnej i Średniowiecznej, Instytut Filozofii, Wydział Filozofii Chrześcijańskiej, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego, ul. Wóycickiego 1/3, blok 19, 01-938 Warszawa , Polska

Abstrakt

Autor, nawiązując do klasycznej koncepcji uniwersytetu jako wspólnoty nauczających i nauczanych, których jednoczy bezinteresowne poszukiwanie prawdy, omawia współczesne sposoby realizowania ethosu naukowca, którego postrzega w tradycyjnym sensie jako „sługę prawdy”. Temat tego ethosu rozwijany jest z punktu widzenia pracownika nauki jako twórcy, nauczyciela i mistrza oraz recenzenta i eksperta. W artykule szeroko omawia się akty normatywne dotyczące ethosu naukowca i krytycznie ocenia postępujący proces biurokratyzacji nauki. Autor postuluje, aby wzorem klasycznego uniwersytetu mniej było w relacjach ludzi nauki prawa, a więcej etyki.

Słowa kluczowe:

prawda, uniwersytet, nauczanie, etyka, etos pracownika naukowego, biurokratyczne zarządzanie nauką