Inżynieria klimatu a inżynieria człowieka. Dyskursy na temat środowiska w epoce antropocenu

Ewa BIŃCZYK

Zakład Filozofii Nauki, Instytut Filozofii, Wydział Humanistyczny, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, ul. Fosa Staromiejska 1a, 87-100 Toruń , Polska

Abstrakt

Artykuł poddaje dyskusji dwa naukowe projekty charakterystyczne dla epoki antropocenu (ery człowieka): inżynierię klimatu (określaną też jako geoinżynieria) oraz inżynierię człowieka. Obie idee powstały w odpowiedzi na problem katastrofy klimatycznej, która stanowi jedno z najpoważniejszych wyzwań politycznych dwudziestego pierwszego stulecia. Ekologiczne ryzyko destabilizacji klimatu – zagrożenia, z którym obecnie się zmagamy – świadczy o tym, że samo pojęcie natury wymaga dziś problematyzacji, antropocentryzm zaś – zakwestionowania. Dzięki analizie założeń filozoficznych i aksjologicznych inżynierii klimatu oraz inżynierii człowieka artykuł lokalizuje wybrane pułapki współczesnej retoryki środowiskowej.

Słowa kluczowe:

posthumanizm, antropocen, inżynieria klimatu/geoinżynieria, inżynieria człowieka, katastrofa klimatyczna