„Żeby wasi synowie byli lepsi”. O kryzysie humanizmu w filozofii Ramiro de Maeztu y Witneya

Krzysztof POLIT

Zakład Etyki, Instytut Filozofii, Wydział Filozofii i Socjologii, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, pl. Marii Curies-Skłodowskiej 4/334, 20-031 Lublin , Polska

Abstrakt

Zadaniem artykułu jest zaprezentowanie tez zawartych w nieznanym w Polsce dziele hiszpańskiego myśliciela Ramiro de Maeztu La crisis del humanismo [„Kryzys humanizmu”]. Napisany w roku 1919 tekst jest próbą wyciagnięcia wniosków z wydarzeń pierwszej wojny światowej. Maeztu jest zdania, że przyczyny wojennej tragedii tkwią w niewłaściwych poglądach na naturalną dobroć natury ludzkiej, którą wiek dwudziesty odziedziczył po epokach odrodzenia i romantyzmu. Zdaniem Maeztu człowiek jest jedynie zdolny do czynienia dobra, ale z jego dobrych czynów nie możemy wnioskować o dobroci jego natury.

Słowa kluczowe:

Ramiro de Maeztu, filozofia hiszpańska, natura ludzka, kryzys humanizmu.