O przyszłości humanistyki (trans. D. Chabrajska)

Catherine MALABOU

Faculty of Arts and Social Sciences, Kingston University, Penrhyn Road, Kingston upon Thames, Surrey KT1 2EE, United Kingdom , Wielka Brytania

Dorota CHABRAJSKA

Instytut Jana Pawła II, Wydział Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, Al. Racławickie 14, 20-950 Lublin , Polska

Abstrakt

Autorka wskazuje na konieczność zarysowania na nowo granic między dyscyplinami humanistycznymi a nauką w sensie science. Konieczność ta wypływa z faktu, że najbardziej precyzyjne pojęcie granicy powstaje i wyrażane jest dziś w obrębie nauki i nie należy już do obszaru dyscyplin, które stanowią humanistykę. Zdaniem autorki humanistyka, a w szczególności filozofia kontynentalna, zatraciła zdolność precyzyjnego myślenia o swojej własnej plastyczności, a w związku z tym zasadniczego znaczenia nabiera dialog nauk humanistycznych z neurobiologią, w której pojęcie to pojawia się pod nazwą neuroplastyczności. W celu wyjaśnienia konieczności podjęcia tego dialogu przez humanistykę, autorka dokonuje analizy dwóch tekstów poświęconych problemowi przyszłości humanistyki, a mianowicie eseju Michela Foucaulta Czym jest Oświecenie? oraz książki Jacques’a Derridy Uniwersytet bezwarunkowy, i zestawia je z wypowiedzią Immanuela Kanta w ankiecie na temat „Czym jest oświecenie?”, ogłoszonej w roku 1784 przez „Berlinische Monatsschrift”.

Summarized by Dorota Chabrajska

Słowa kluczowe:

humanistyka, przyszłość humanistyki, plastyczność, granica, pogranicze, Michel Foucault, Jacques Derrida, oświecenie, Kant, neuronauka, plastyczność mózgu