Sen o nieśmiertelności

Ks. Marcin FERDYNUS

Katedra Etyki Szczegółowej, Institytut Filozofii Teoretycznej, Wydział Filozofii, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Al. Racławickie 14, 20-950 Lublin , Polska

Abstrakt

Przedłużanie życia należy do najbardziej ekscytujących obszarów rozwijającej się obecnie nauki, lecz jest to zarazem obszar generujący liczne problemy. Osiągnięcia współczesnej medycyny wraz z możliwościami nanotechnologii pozwalają ingerować w naturę ludzką w takim stopniu, w jakim nigdy wcześniej nie było to możliwe. Zwolennicy działań tego rodzaju obiecują wybawienie od wszelkich genetycznych wad i niedoskonałości, przekonując, że projekt biologicznej nieśmiertelności zostanie wkrótce zrealizowany. Celem artykułu jest próba zastanowienia się nad tym, czy szybki postęp współczesnej medycyny jest w stanie sprawić, że człowiek już nigdy nie będzie umierał. Przywołane w artykule strategie przedłużania życia, biologiczne teorie starzenia, a także refleksje na temat nieuchronności ludzkiego przemijania wskazują, że ambicje medycyny, które mają na celu przedłużanie życia ludzkiego w nieskończoność, stanowią przejaw myślenia utopijnego.

Słowa kluczowe:

przedłużanie życia, biologiczna nieśmiertelność, natura ludzka, transhumanizm