Dwie koncepcje ludzkiego działania: Hannah Arendt i Karol Wojtyła
Piotr S. MAZUR
Katedra Filozofii Bytu, Człowieka i Społeczeństwa, Instytut Filozofii, Wydział Filozofii, Uniwersytet Ignatianum w Krakowie, ul. Kopernika 26, 31-501 Kraków , Polskahttps://orcid.org/0000-0002-6399-8133
Abstrakt
Hannah Arendt i Karol Wojtyła to dwoje ważnych filozofów dwudziestego wieku, którzy dążyli do poznania człowieka poprzez analizę jego działania. Chociaż oboje odwoływali się do dziedzictwa tradycji klasycznej, to biorąc pod uwagę różne aspekty dynamizmu działania, doszli do odmiennych koncepcji antropologicznych. Arendt, analizując działanie jako aktywność praktyczną skierowaną bezpośrednio na drugiego człowieka, ukazała dynamiczny wymiar ludzkiego istnienia, jakim jest kondycja ludzka. Wojtyła poprzez analizę czynu chciał wniknąć w naturę osoby ludzkiej jako podmiotu działania. Artykuł wykazuje, że te dwie odmienne i przeciwstawne koncepcje podejścia do ludzkiego działania w wielu miejscach wzajemnie się dopełniają. Opozycje między omawianymi koncepcjami oraz ich wzajemnie dopełnianie się widoczne są w rozumieniu przez Arendt i Wojtyłę działania, w ich postrzeganiu natury i kondycji człowieka, a także w ujęciu przez filozofów podmiotu działania i etycznego oraz politycznego wymiaru ludzkiej aktywności.
Słowa kluczowe:
Hannah Arendt, Karol Wojtyła, działanie ludzkie, etyka i polityka, vita activa, actus humanusKatedra Filozofii Bytu, Człowieka i Społeczeństwa, Instytut Filozofii, Wydział Filozofii, Uniwersytet Ignatianum w Krakowie, ul. Kopernika 26, 31-501 Kraków https://orcid.org/0000-0002-6399-8133
