Osoby konsekrowane i specyfika ich działalności społecznej i kulturowej

Marian Zdzisław Stepulak

Wyższa Szkoła Nauk Społecznych z siedzibą w Lublinie , Polska



Abstrakt

We współczesnym świecie można spotkać wiele osób, które poprzez wykonywanie swojego zawodu oraz działalność społeczną uczestniczą w życiu społecznym i kulturowym. Wśród tych osób istnieje specyficzna grupa, które również podejmuje takie działania, a jest nią grupa „osób konsekrowanych”. Grupę tę stanowią nie tylko osoby duchowne, ale również osoby świeckie. Osoby te przyjmują propozycję wejścia na drogę praktykowania rad ewangelicznych, aby przez to dojść do duchowego zjednoczenia z Bogiem. Fundamentem ich życia jest kontemplacja oraz działalność apostolska. Szczególnym polem tej działalności jest aktywność społeczna i kulturowa. W zależności od natury charyzmatu, który jest przez nich realizowany podejmują pracę z osobami ubogimi, bezdomnymi, wykluczonymi społecznie, chorymi, uzależnionymi czy też niepełnosprawnymi. Zajmują się również praca wychowawczą i oświatową, kształtują „nowego człowieka” i budują kulturę ducha.

Słowa kluczowe:

aktywność kulturowa, aktywność społeczna, kontemplacja, osoba konsekrowana, rady ewangeliczne

Bajda J. (1987), „Chrystus odwołuje się do serca”. Wokół problemu interioryzacji, w: T. Styczeń (red.), Jan Paweł II. Mężczyzną i niewiastą stworzył ich. Chrystus odwołuję się do „serca”, Lublin 1987: RW KUL, s. 147 – 170.

Boriello L, dela Croce G, Secondin B. (1998), Historia duchowości. Tom VI. Duchowość chrześcijańska czasów współczesnych, Kraków: Wydawnictwo Homo Dei, s. 381 – 382.

Chmielewski M.(2001), Metodologiczne problemy posoborowej teologii duchowości katolickiej, Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL.

Chmielewski M. (2004), Vademecum duchowości katolickiej, Lublin: Wydawnictwo Muzyczne „POLIHYMNIA”.

Dymowski E. (2014), Konsekrowane osoby, w: A. Zwoliński (red.), Jan Paweł II. Encyklopedia nauczania społecznego, Radom 2014: Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne POLWEN, s. 862 - 865.

Jan Paweł II, Adhortacja Vita consecrata, 25 marca 1996.

Krzyszowski Z. (2014), Kultura, w: E. Sakowicz (red.), Jan Paweł II. Encyklopedia dialogu i ekumenizmu, Radom: Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne POLWEN, s. 1442 - 1452.

Krzyszowski Z. (1999), Poza Kościołem nie ma konsekracji, w: A.J. Nowak (red.), Vita consecrata. Tekst i komentarze, Lublin: RW KUL, s. 225 – 245

Misiurek J. (2016), Mądrość serca. W kręgu chrześcijańskiej duchowości, Częstochowa: Edycja Świętego Pawła.

Nowak A.J. (1999), Osoba konsekrowana. III. Ślub czystości, Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Nowak A.J. (2005), Psychologia eklezjalna, Lublin 2005: Wydawnictwo KUL.

Ogórek P.P. (2002), Osoba konsekrowana, w: M. Chmielewski (red.), Leksykon duchowości katolickiej, Wydawnictwo „M”, Lublin – Kraków, s. 618.

Pironio E, Formacja członków i rola odpowiedzialnych, Québec, 18 maja 1980.

Sikora R.A. (1999), Cierpienie i śmierć osoby konsekrowanej, w: A.J. Nowak (red.), Vita consecrata. Tekst i komentarze, Lublin: RW KUL, s. 461 – 475.

Słomka W. (1999), Eklezjalny rys życia konsekrowanego, w: A.J. Nowak (red.), Vita consecrata. Tekst i komentarze, Lublin: RW KUL, s. 213 – 224.

Socha P.(2000), Psychologia rozwoju duchowego – zarys zagadnienia, w: P. Socha (red.), Duchowy rozwój człowieka, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Stepulak M.Z, (2012). Wybrane problemy etyczno – w pracy socjalnej, Lublin: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Ekonomii i Innowacji w Lublinie.

Stepulak M.Z, (2014). Tajemnica zawodowa psychologa, Lublin: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Ekonomii i Innowacji w Lublinie.

Stepulak M.Z., Kowalski W.(2015). Zjawisko bezdomności w świetle teorii i badań w Lublinie i województwie lubelskim, Lublin: Innovatio Press Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Ekonomii i Innowacji w Lublinie.

Stepulak M.Z,(2016). Systemowe ujęcie osoby. Ciało – psychika – duchowość, w: M.Z. Stepulak, J. Łukasiewicz, W. Kowalski (red.), Ciało – Psychika – Duchowość: Integralna wizja człowieka, Lublin: Innovatio Press Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Ekonomii i Innowacji w Lublinie, s. 49 – 75.

Stepulak M.Z.(2017), Kościół katolicki wobec osób niepełnosprawnych intelektualnie, w: M.Z. Stepulak, J. Łukasiewicz (red.), Wielowymiarowe ujęcie niepełnosprawności, Lublin: Innovatio Press Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Ekonomii i Innowacji w Lublinie, s. 15 – 26.

Werbiński I. (2004), Realizacja rad ewangelicznych drogą do świętości w wypowiedziach Jana Pawła II podczas pielgrzymek do Ojczyzny, „Studia Włocławskie”, 7, s. 60–73.

Werbiński I. (1999), Potrzeba realizacji charyzmatu eremickiego w czasach współczesnych, „Collectanea Theologica”, 69, nr 4, s. 55–70.

Żukowski H. Udział osób konsekrowanych w trosce Kościoła o ubogich, opoka.org.pl/biblioteka/P/PR/konsekrowani_a_ubodzy. html, data dostępu, 2020-04-12.

Pobierz

Opublikowane
2020-10-01


Stepulak, M. (2020). Osoby konsekrowane i specyfika ich działalności społecznej i kulturowej. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Nauk Społecznych Z Siedzibą W Lublinie, 9(1), 97–111. Pobrano z https://czasopisma.kul.pl/index.php/zns/article/view/14808

Marian Zdzisław Stepulak 
Wyższa Szkoła Nauk Społecznych z siedzibą w Lublinie



Inne teksty tego samego autora