Indolencja, sekwencja i koincydencja. O przypadkach nieoczywistych

Barbara CHYROWICZ

Katedra Etyki, Instytut Filozofii, Wydział Filozofii, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Al. Racławickie 14, 20-950 Lublin , Polska
https://orcid.org/0000-0002-0919-3844

Abstrakt

Artykuł dotyczy problemu wynikających z działania skutków, które nazywane są przypadkowymi, ale ich przypadkowy charakter można podważyć, biorąc pod uwagę możliwość ich przewidzenia. Dotyczy to przede wszystkim sytuacji, w których wykazujący się indolencją podmiot działania nazywa jego skutek przypadkowym tylko dlatego, że wcześniej nie rozeznał wystarczająco przedmiotu działania. Przypadkami nie można też nazwać skutków wynikających z naszego działania przez pośrednictwo drugich, jeśli tylko byliśmy w stanie przewidywać, jak zareagują na nasze działania. Zdecydowanie nieprzewidywalna jest koincydencja, ale i tutaj można się zastanawiać, czy podjęcie wcześniej konkretnych działań nie miało wpływu na pojawiające się w późniejszym czasie koincydencje.

Słowa kluczowe:

przypadek, skutek, indolencja, koincydencja, odpowiedzialność