Komunikacja człowieka ze sztuczną inteligencją. Warunki brzegowe

Grażyna OSIKA

Katedra Stosowanych Nauk Społecznych, Wydział Organizacji i Zarządzania, Politechnika Śląska, ul. Akademicka 2A, 44-100 Gliwice , Polska
https://orcid.org/0000-0002-8729-1001

Abstrakt

Wizje przyszłości formułowane w planowanych strategiach rozwoju za jeden z kluczowych czynników uznają intensywną technicyzację życia codziennego oraz powszechne wykorzystanie technologii kognitywnych. Strategie te wymuszają konieczność rozwijania nowych kompetencji. Jedną z nich jest komunikacja z nieludzkimi aktorami życia społecznego, takimi jak sztuczna inteligencja (SI), czyli nabywania umiejętności wchodzenia w nowy typ interakcji i rozwijania nowych rodzajów relacji. W niniejszych rozważaniach przyjmuje się, że najistotniejsze z tego punktu widzenia jest zbadanie kluczowych warunków zaistnienia komunikacji człowiek–SI, a więc ustalenie odpowiedzi na pytania: jakie warunki brzegowe muszą spełniać poszczególne sytuacje komunikacyjne, aby można je było uznać za komunikację oraz jakie warunki spełnia obecnie SI jako program komputerowy wykorzystujący zaawansowane modele statystyczne do rozwiązywania zadań? W wyniku przeprowadzonej analizy ustalono modelowe warunki występowania procesu komunikacji, zdefiniowano pojęcie SI oraz podjęto próbę rozpoznania na jaki poziom „komunikacji” między człowiekiem a maszyną możemy obecnie liczyć. Zastosowana w badaniach analiza konceptualna pozwoliła na wypracowanie teorii niezbędnej do operacjonalizacji potencjalnych prac empirycznych.

Słowa kluczowe:

komunikacja, sztuczna inteligencja (SI), kompetencje komunikacyjne, Społeczeństwo 5.0, technologie kognitywne