Omnia mea mecum porto. O wygnaniu, kulturze i kruchości życia (tłum. D. Chabrajska)

John T. HAMILTON

Department of Germanic Languages and Literatures, Harvard University, 365 Barker Center, 12 Quincy Street, Room 345, Cambridge, Massachusetts, 02138, USA , Stany Zjednoczone

Dorota CHABRAJSKA

Instytut Jana Pawła II, Wydział Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, Al. Racławickie 14, 20-950 Lublin , Polska

Abstrakt

Artykuł zawiera refleksję nad budzącym lęk doświadczeniem politycznego wygnania i skupia się na problemie konstytucji tożsamości wygnańca oraz kruchości jego relacji do własności – jego dobytku materialnego, ciała, a nawet życia. Przeprowadzone analizy nawiązują do publikowanych wypowiedzi i tekstów trzech autorów: Thomasa Manna, Waltera Benjamina i Herty Müller, którzy odwołują się w nich do stoickiej sentencji „omnia mea mecum porto” w celu wyrażenia odczuć o różnych intencjach oraz implikacjach. Pojawiają się pytania: Czy można kulturę przenieść poza swój kraj rodzinny? Czy może ona wówczas zostać urzeczywistniona, czy też załamuje się pod ciężarem totalitaryzmu? Krótko mówiąc: Czy kultura jest w stanie odnieść się do konkretnych lęków utraconej wspólnoty, do przygodności materialnej i do kruchości egzystencji, która podlega śmierci?

Słowa kluczowe:

kruchość, kultura, wygnanie, Thomas Mann, Walter Benjamin, Herta Müller