O bezmyślności

Barbara CHYROWICZ

Katedra Etyki, Instytut Filozofii, Wydział Filozofii, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Al. Racławickie 14, 20-950 Lublin , Polska
https://orcid.org/0000-0002-0919-3844

Abstrakt

Artykuł jest próbą pokazania, że bezmyślność, rozumiana jako zasadniczy brak umiejętności wchodzących w skład cnoty kardynalnej roztropności, sprawia, że ogarnięty nią człowiek przestaje być panem własnego życia i działania. Intelektualny potencjał człowieka to nie tylko wrodzone mu talenty, to przede wszystkim zdolność do autorefleksji pozwalająca człowiekowi poznać samego siebie, realistycznie oceniać własne możliwości i obierać w życiu cele, które jest on w stanie zrealizować. Refleksja nad własnym życiem i działaniem nie jest zatem domeną intelektualistów, lecz podstawowym wymogiem wobec rozumnego ze swej istoty człowieka. Jej zaniechanie okazuje się w ludzkim życiu dramatyczne, ponieważ sprawia, że nie odkrywamy swojej moralnej tożsamości.

Słowa kluczowe:

bezmyślność, krótkowzroczność, naiwność, lekkomyślność