‘Noble Silence’ in Early Buddhism
Krzysztof KOSIOR
Zakład Religioznawstwa i Filozofii Wschodu, Instytut Filozofii, Wydział Filozofii i Socjologii, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, pl. Marii Curie-Skłodowskiej 4, 20-031 Lublin, Poland , PolandAbstract
According to the Pāli Canon scriptures, keeping silent was a daily practice of the monks from the congregation founded and presided over by Buddha. The article refers to the events and situations in which Buddha and his disciples refrain from speaking. In particular, the attention is focused on two ways of cultivating the so-called ‘noble silence’ (ariya tuṇhibhāva). The first one is characteristic of monks not speaking while staying in a group, while the second is an element of the concentration which determines the progress in meditation, as well as accomplishment of freedom from suffering.
Translated by Dorota Chabrajska
Keywords:
noble silence, Buddhist soteriology, Buddhist monk’s discipline, meditationKOSIOR, K. (2016). „Szlachetne milczenie” we wczesnym buddyzmie. Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL, 29(1 (113), 171–182. Retrieved from https://czasopisma.kul.pl/index.php/ethos/article/view/5312
Krzysztof KOSIOR
Zakład Religioznawstwa i Filozofii Wschodu, Instytut Filozofii, Wydział Filozofii i Socjologii, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, pl. Marii Curie-Skłodowskiej 4, 20-031 Lublin, Poland
Zakład Religioznawstwa i Filozofii Wschodu, Instytut Filozofii, Wydział Filozofii i Socjologii, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, pl. Marii Curie-Skłodowskiej 4, 20-031 Lublin, Poland
