W objęciach metafory topografii domu. Ku rozpoznaniu problemów i ograniczeń

Dawid WINCŁAW

Katedra Historii Filozofii, Filozofii Systematycznej i Etyki, Instytut Filozofii, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, ul. Fosa Staromiejska 1a, 87-100 Toruń , Polska
http://orcid.org/0000-0002-0738-4057

Marcin T. ZDRENKA

Katedra Historii Filozofii, Filozofii Systematycznej i Etyki, Instytut Filozofii, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, ul. Fosa Staromiejska 1a, 87-100 Toruń , Polska
http://orcid.org/0000-0002-7415-8156

Abstrakt

Prób opisania fenomenu domu jest tak wiele, że ważyć się na oryginalność na tym polu jest naiwnością. Można jednak – i należy – przepracowywać wciąż na nowo elementy znanych opowieści o domu. Elementy te to konstytutywne dla owych narracji metafory oraz operujące nimi klasyczne teksty. Za jedną z kluczowych należy uznać metaforę mapy – czyli schematu usytuowania domu w przestrzeni w sensie dosłownym, ale także podłoża bardziej abstrakcyjnej relacji moje–nie moje, swojskie–obce, oikos–polis czy prywatne–publiczne. W innym sensie mapą jest również swoista topografia tekstów, które o domu traktują. Artykuł stanowi próbę dotarcia do ograniczeń tak rozumianej metafory mapy i sformułowania wiążących się z nimi problemów.

Słowa kluczowe:

dom, metafora, narracja, topografia, mapa, widnokrąg