Wykroczenie niszczenia lub uszkadzania urządzeń służących do ochrony brzegów wód morskich lub śródlądowych (art. 81 Kodeksu wykroczeń)
Marek Kulik
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie , Polskahttps://orcid.org/0000-0003-0191-6558
Abstrakt
Artykuł obejmuje analizę ustawowych znamion wykroczenia niszczenia lub uszkadzania urządzeń służących do ochrony brzegów wód morskich lub śródlądowych. Jest to ciekawy typ czynu zabronionego polegającego na wywołaniu czyny za bezskutkowe, jednak Autor twierdzi, że analizowany czyn ma charakter skutkowy. Z uwagi na konstrukcję typu wywołuje on trudności na gruncie zbiegu przepisów ustawy. Ich rozstrzygnięcie następuje na gruncie tzw. reguł wyłączania wielości, z uwzględnieniem zarówno logicznych, jak teleologicznych zasad wykładni.
Słowa kluczowe:
uszkodzenie, zniszczenie, urządzenie służące do ochrony brzegów, ochrona przyrody, odpowiedzialność karnaBibliografia
Andrejew I., Polskie prawo karne w zarysie, Warszawa 1986.
Andrejew I., Ustawowe znamiona czynu. Typizacja i kwalifikacja przestępstw, Warszawa 1978.
Bojarski M., Giezek J., Sienkiewicz Z., Prawo karne materialne. Część ogólna, Warszawa 2004.
Bojarski M., Radecki W., Kodeks wykroczeń. Komentarz, Warszawa 2016.
Cieślak M., Prawo karne. Zarys systematycznego ujęcia, Warszawa 1994.
Duszyński R., Ekologiczne techniki ochrony brzegów i rewitalizacji rzek, Inżynieria Morska i Geotechnika 2007, nr 6.
Gardocki L., Typizacja uproszczona, Studia Iuridica 1982, t. 10.
Gardocki L., Uproszczone formy penalizacji, Państwo i Prawo 1975, z. 8-9.
Gimbut A., Następstwa czynu, od których zależy wyższa karalność w prawie polskim na
tle porównawczym, Warszawa 1966.
Gruszecka D., Ochrona dobra prawnego na przedpolu jego naruszenia. Analiza karnistyczna, Warszawa 2012.
Hryniewicz E., Przestępstwa abstrakcyjnego i konkretnego zagrożenia dóbr prawnych, Warszawa 2012.
Hryniewicz E., Skutek w prawie karnym, Prokuratura i Prawo 2013, nr 7-8.
Jędryka E., Budowle wodne z naturalnych materiałów, Woda – Środowisko – Obszary Wiejskie 2007, t. 7, z. 2b.
Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, red. J. Giezek, Warszawa 2014.
Kodeks karny. Komentarz. Część szczególna, t. 2, red. A. Zoll, Kraków 2006.
Kodeks karny. Komentarz, red. A. Grześkowiak, K. Wiak, Warszawa 2018.
Kodeks karny. Komentarz, red. M. Filar, Warszawa 2015.
Kodeks karny. Komentarz, red. M. Mozgawa, Warszawa 2017.
Kodeks wykroczeń. Komentarz, red. M. Mozgawa, Warszawa 2009.
Kodeks wykroczeń. Komentarz, red. P. Daniluk, Warszawa 2018.
Kodeks wykroczeń. Komentarz, red. T. Bojarski, Warszawa 2015.
Kodeks wykroczeń. Komentarz, red. T. Grzegorczyk, Warszawa 2013.
Konieczniak P., Czyn jako podstawa odpowiedzialności w prawie karnym, Kraków 2002.
Kulik M., O skutkowym lub bezskutkowym charakterze czynów zabronionych przez art. 182 k.k., Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio G. Ius 2014, t. 61, nr 2.
Kulik M., Przestępstwo i wykroczenie uszkodzenia rzeczy, Lublin 2005.
Łabuz T., Sposoby ochrony brzegów morskich i ich wpływ na środowisko przyrodnicze polskiego wybrzeża Bałtyku. Raport [online], WWF 2013, https://www.wwf.pl/sites/default/files/2017-07/Sposoby%20ochrony%20brzeg%C3%B3w%20morskich%20i%20ich%20wp%C5%82ywu%20na%20%C %9Brodowisko%20przyrodnicze%20polskiego%20wybrze%C5%BCa.pdf [dostęp: 12.12.2020 r.].
Marek A., Prawo karne, Warszawa 2011.
Mącior W., Czyn ludzki i jego znaczenie w prawie karnym. Zagadnienia podstawowe, Warszawa 1990.
Patryas W., Interpretacja karnistyczna. Studium metodologiczne, Poznań 1988.
Piórkowska-Flieger J., Skutek czynu zabronionego w polskim prawie karnym, Lublin 2019.
Słownik języka polskiego, red. M. Szymczak, t. 1, Warszawa 1979.
System prawa karnego. Przestępstwa przeciwko państwu i dobrom zbiorowym, red. L. Gardocki, Warszawa 2013.
Świda W., Prawo karne, Warszawa 1989.
Tarapata S., Przypisanie sprawstwa skutku w sensie dynamicznym w polskim prawie karnym, Kraków 2019.
Welzel H., Das deutsches Strafrecht, Berlin 1965.
Wolter W., Nauka o przestępstwie, Warszawa 1973.
Wolter W., Zarys systemu prawa karnego. Część ogólna, t. 1, Kraków 1933.
Wróbel W., Zoll A., Polskie prawo karne. Część ogólna, Kraków 2010.
Zębik A., Czyn a przestępstwo ciągłe, Łódź 1971.
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie https://orcid.org/0000-0003-0191-6558
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor oświadcza, że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza jakichkolwiek praw osobistych lub majątkowych osób trzecich oraz, że jego prawa autorskie do utworu nie są ograniczone w zakresie objętym umową podpisywaną z Wydawcą.
Autor publikacji przenosi nieodpłatnie na Wydawcę autorskie prawa majątkowe do składanego do publikacji Utworu (artykułu) bez ograniczeń czasowych i terytorialnych na następujących polach eksploatacji:
a) wytwarzanie, utrwalanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
b) wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu, oraz rozpowszechnianie w postaci otwartego dostępu, zgodnie z treścią licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa 4.0 Międzynarodowa (zwanej również jako CC BY), dostępnej pod adresem: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;
c) włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
d) opublikowanie na stronie internetowej czasopisma, publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, oraz publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
e) wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu lub innej sieci.
Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu następuje nieodpłatnie, z chwilą podpisania umowy.
