The Bishop's Right to Parish Taxation

Ks. Paweł Kaleta

Katolicki Uniwestytet Lubelski Jana Pawła II , Polska
https://orcid.org/0000-0001-6159-0997


Abstrakt

Podatek diecezjalny jest obowiązkowym świadczeniem pieniężnym nakładanym na dochody zarówno osoby prawnej, jak i fizycznej. W prawie kanonicznym istnieją dwa rodzaje podatków: zwykły i nadzwyczajny. Chociaż Papieska Rada ds. Tekstów Prawnych wydała autentyczną interpretację kan. 1263 i orzekła, że podatek nie może być nakładany na ofiary mszalne, pojawiają się jednak wątpliwości co do zasadności podatku nakładanego na „inne osoby fizyczne”. Dekret soborowy Christus Dominius stanowi, że kapłani mają przeznaczać z dochodów duchownych na potrzeby diecezji „zgodnie z postanowieniem biskupa”. Jako taki może być nałożony tylko w przypadku poważnej konieczności, która jest określana przez biskupa diecezjalnego po zasięgnięciu opinii organów doradczych. Nadzwyczajne świadczenie, ze swej natury, powinno być rozumiane jako dobrowolne ofiary duchownych, jako ich wkład w konkretne cele diecezjalne. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na prawne wymogi nakładania podatku nadzwyczajnego na duchownych, motywy jego ustanowienia, a także rozumienie czym jest dochód. Rozważania dotyczą następujących aspektów: 1) historia rozwoju kan. 1263; 2) pojęcie podatku w prawie kanonicznym; 3) świadczenie nadzwyczajne; 4) przedmiot świadczenia nadzwyczajnego; 5) cechy nadzwyczajnego podatku; 6) prawne wymogi ustanowienia świadczenia nadzwyczajnego; 7) kwestia dochodu.

Słowa kluczowe:

dobra kościelne, duchowni, dochód, nadzwyczajne świadczenie, władza rządzenia

Aznar Gil F.R., La administración de los bienes temporales de la Iglesia, ed. 2, Salamanca 1993.

Barrett M.J., The Theological Case for Progressive Taxation as Applied to Diocesan Taxes or Assessments under Canon Law in the United States, The Jurist 2003, vol. 63, no. 2.

Cafardi N.P., Assessment of Parish Income for Diocesan Needs, in: CLSA Advisory Opinions 1994-2000, ed. A.J. Espelage, Washington 2002.

Cebriá-García M.D., Los tributos en el Ordenamiento canónico. Su praxis, Ius Canonicum 1999, Volumen especial.

De Agar Martín J.T., Beni temporali e missione della Chiesa, Roma 1997.

De Paolis V., I beni temporali della Chiesa, Bologna 1995.

Frugé D.J., Diocesan Finance Council and a Capital Campain, in: CLSA Advisory Opinions 1994-2000, ed. A.J. Espelage, Washington 2002.

Frugé D.J., Diocesan Taxation of Parishes in the United States Sign of Communio or Source of Tension?, CLSA Proceedings 1998, vol. 60.

Gałkowski T., Podatek „dla pokrycia potrzeb diecezjalnych”, Łódzkie Studia Teologiczne 2019, vol. 28, no. 3.

Hollerbach A., Kirchensteuer und Kirchenbeitrag, in: Handbuch des katholischen Kirchenrechts, ed. J. Listl et al., Regensburg 1983.

Kaleta P., Ecclesiastical Patrimonial Law, Manchester 2015.

Kealy R.L., Diocesan Financial Support. Its History and Canonical Status, Rome 1986.

Kealy R.L., Taxation, assessments and extraordinary collections, in: Church Finance Handbook, ed. K.E. McKenna, L.A. DiNardo, J.W. Pokusa, Washington 1999.

Kennedy R.T., The Temporal Goods of the Church, in: New Commentary on the Code of Canon Law, ed. J.P. Beal, J.A. Coriden, T.J. Green, New York 2000.

Miñambres J., Il tributo diocesano ordinario come strumento di governo, Ius Ecclesiae 2004, vol. 16, no. 3.

Okulik L., La potestad tributaria del Obispo diocesano y la interpretación del canon 1263 del CIC, Anuario Argentino de Derecho Canónico, 2004, vol. 11.

Pawluk T., Danina diecezjalna, in: Encyklopedia katolicka, vol. 3, ed. R. Łukaszyk et al., Lublin 1979.

Pawluk T., Prawo kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II, vol. 4. Dobra doczesne Kościoła. Sankcje w Kościele. Procesy, Olsztyn 1990.

Perlasca A., Tributo moderato ordinario e straordinario (can. 1263), Quaderni di Diritto Ecclesiale 2009, vol. 22.

Renken J.A., Church Property. A Commentary on Canon Law Governing Temporal Goods in the United States and Canada, Ottawa 2009.

Tirapu D., The Acquisition of Goods (cann. 1259-1272), in: Exegetical Commentary on the Code of Canon Law, ed. Á. Marzoa, J. Miras, R. Rodriguez-Ocaña, vol. 4/1, Montreal-Chicago 2004.

Wójcik W., Dobra doczesne Kościoła, in: Komentarz do Kodeksu z 1983 r., vol. 4. Księga V. Dobra doczesne Kościoła. Księga VI. Sankcje w Kościele, W. Wójcik, J. Krukowski, F. Lempa, Lublin 1987.


Opublikowane
01-07-2021


Kaleta, K. P. (2021). The Bishop’s Right to Parish Taxation. Studia Prawnicze KUL, (1), 127–142. https://doi.org/10.31743/sp.10791

Ks. Paweł Kaleta  kaleta.kul@gmail.com
Katolicki Uniwestytet Lubelski Jana Pawła II https://orcid.org/0000-0001-6159-0997



Licencja

Autor oświadcza, że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza jakichkolwiek praw osobistych lub majątkowych osób trzecich oraz, że jego prawa autorskie do utworu nie są ograniczone w zakresie objętym umową podpisywaną z Wydawcą.

Autor publikacji przenosi nieodpłatnie na Wydawcę autorskie prawa majątkowe do składanego do publikacji Utworu (artykułu) bez ograniczeń czasowych i terytorialnych na następujących polach eksploatacji:

a) wytwarzanie, utrwalanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;

b) wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu, oraz rozpowszechnianie w postaci otwartego dostępu, zgodnie z treścią licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa 4.0 Międzynarodowa (zwanej również jako CC BY), dostępnej pod adresem: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;

c) włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;

d) opublikowanie na stronie internetowej czasopisma, publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, oraz publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;

e) wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu lub innej sieci.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu następuje nieodpłatnie, z chwilą podpisania umowy.