Pieniactwo sądowe na przykładzie spraw toczących się przed Sądem Metropolitalnym w Lublinie
ks. Grzegorz Bzdyrak
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II , Polskahttps://orcid.org/0000-0003-1751-4318
Abstrakt
Działania pieniaczy sądowych utrudniają funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości, nie wyłączając sądownictwa kościelnego w sprawach o nieważność małżeństwa. Zadaniem procesu o nieważność małżeństwa jest dojście do prawdy obiektywnej o zaskarżonym małżeństwie. Nie można lekceważyć petenta, który w sposób „specyficzny”, próbuje dowieść pewnych racji co do swojego małżeństwa. Nie należy dopuścić, aby osoba owładnięta obłędem pieniaczym sterowała procesem i wymuszała na sędziach określone decyzje, zgodne z jej oczekiwaniami. Jednak należy pamiętać, że w większości przypadków, pieniactwo związane jest z zaburzeniami psychicznymi, a więc w sprawie bierze udział osoba chora, co determinuje określony sposób działania ze strony osób uczestniczących w postępowaniu. Wyróżnia się co najmniej trzy charakterystyczne przyczyny pieniactwa: paranoję, psychozę i warcholstwo, przy czym tylko dwie mają podłoże chorobowe, natomiast jedynie trzecia łączy się z osobowością lub charakterem człowieka.
Słowa kluczowe:
pieniactwo, zaburzenia osobowości, proces o stwierdzenie nieważności małżeństwa, schizofrenia, urojenia, psychoza, warcholstwo, paranojeBibliografia
Bzdyrak G., Sąd Biskupi w Lublinie pod okupacją niemiecką 1939-1944, Lublin 2018.
Jagiełło D., Pieniacze sądowi i ich funkcjonowanie w praktyce wymiaru sprawiedliwości, „Medyczna Wokanda” 2014, nr 6, s. 185-192.
Pawluk T., Prawo kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II, t. 4. Doczesne dobra Kościoła. Sankcje w Kościele. Procesy, Olsztyn 1990.
Paździor S., Przyczyny psychiczne niezdolności osoby do zawarcia małżeństwa w świetle kan. 1095 n. 3, Lublin 2009.
Szymczak M. (red.), Słownik języka polskiego, t. 2, Warszawa 1992.
Szymczak M. (red.), Słownik języka polskiego PWN, t. 3, Warszawa 1998.
Soroko E., Paranoiczne zaburzenia osobowości, [w:] L. Cierpiałkowska, E. Soroko (red.), Zaburzenia osobowości. Problemy diagnozy klinicznej, Poznań 2017, s. 97-118.
Wojtasik J., Kwerulant sądowy, czyli różne oblicza pieniactwa, Internetowy Serwis Informacyjny Prokuratury Okręgowej w Zielonej Górze, http://www.zielona-gora.po.gov.pl/index.php?id=36&ida=2891 [dostęp: 29.03.2019 r.].
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II https://orcid.org/0000-0003-1751-4318
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor oświadcza, że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza jakichkolwiek praw osobistych lub majątkowych osób trzecich oraz, że jego prawa autorskie do utworu nie są ograniczone w zakresie objętym umową podpisywaną z Wydawcą.
Autor publikacji przenosi nieodpłatnie na Wydawcę autorskie prawa majątkowe do składanego do publikacji Utworu (artykułu) bez ograniczeń czasowych i terytorialnych na następujących polach eksploatacji:
a) wytwarzanie, utrwalanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
b) wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu, oraz rozpowszechnianie w postaci otwartego dostępu, zgodnie z treścią licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa 4.0 Międzynarodowa (zwanej również jako CC BY), dostępnej pod adresem: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;
c) włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
d) opublikowanie na stronie internetowej czasopisma, publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, oraz publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
e) wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu lub innej sieci.
Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu następuje nieodpłatnie, z chwilą podpisania umowy.
