Stosowanie środków niepenalnych jako sposób reagowania na wykroczenia

Anna Tunia

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II , Polska
https://orcid.org/0000-0002-7703-0828


Abstrakt

Przedmiotem niniejszego artykułu są: problem dotyczący możliwości stosowania środków pozakarnych jako sposobu reagowania na wykroczenia oraz ocena skuteczności takich reakcji z punktu widzenia wdrożenia sprawców wykroczeń do przestrzegania ustalonego porządku prawnego i przyjętych zasad współżycia społecznego. W związku z zastosowaniem wobec sprawcy środka pozakarnego pojawia się jednak problem dotyczący zakończenia kwestii odpowiedzialności sprawcy wykroczenia. Stąd w artykule podjęte zostały rozważania dotyczące tego, czy zastosowanie takiego środka wobec sprawcy wykroczenia kończy sprawę, czy też nadal możliwe jest wszczęcie przeciw danej osobie postępowania sądowego i wymierzenie jej określonej kary, w tym nałożenie grzywny w formie mandatu karnego.

Słowa kluczowe:

prawo, bezpieczeństwo i porządek publiczny, wykroczenie, kara, środek, karny, środek pozakarny (niepenalny)

Awsiukiewicz G., Dokumentowanie czynności policjanta pionu prewencji. Wybrane przepisy i przykładowa dokumentacja. Materiał dydaktyczny, Słupsk 2008.

Bojarski T., Polskie prawo karne. Zarys części ogólnej, Warszawa 2003.

Bojarski T., Polskie prawo wykroczeń. Zarys wykładu, Warszawa 2012.

Bojarski M., W. Radecki, Kodeks wykroczeń. Komentarz, Warszawa 2013.

Bojarski M., Świda Z., Podstawy materialnego i procesowego prawa o wykroczeniach, Wrocław 2002.

Dąbkiweicz K., Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia. Komentarz, Warszawa 2017, LEX nr 533132.

Dąbkiewicz K., Postępowanie mandatowe. Komentarz do rozdziału 17 KPW, w: Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia. Komentarz, Warszawa 2017.

Gardocki L., Prawo karne, Warszawa 2000.

Gensikowski P., Rozdział 17. Postępowanie mandatowe, w: Postępowanie w sprawach o wykroczenia. Komentarz, Warszawa 2016.

Grzegorczyk T., Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia. Komentarz, Warszawa 2012, LEX nr 132121.

Grzegorczyk T., Jankowski W., Zbrojewska M., Kodeks wykroczeń. Komentarz, red. T. Grzegorczyk, Warszawa 2010.

Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia. Komentarz, red. A. Sakowicz Warszawa 2020, [baza danych Legalis].

Kodeks wykroczeń. Komentarz, red. M. Mozgawa, Warszawa 2009.

Kodeks wykroczeń. Komentarz, red. T. Bojarski, Warszawa 2011.

Kodeks wykroczeń. Komentarz, red. P. Daniluk, Warszawa 2019 [baza danych Legalis].

Kowalski S., Utrwalanie czynności wyjaśniających w sprawach o wykroczenia drogowe, w: Prawo dowodowe w postępowaniach administracyjnych i wykroczeniowych z zakresu ruchu drogowego, red. A. Mezglewski, M. Skwarzyński, Lublin 2018.

Kozicki Z., Kilka uwag na temat stosowania przez Policję środków oddziaływania wychowawczego po zakończeniu czynności wyjaśniających, https://docplayer.pl/210248-Kilka-uwag-na-temat-stosowania-przez-policje-srodkow-oddzialywania-wychowawczego-po-zakonczeniu-czynnosci-wyjasniajacych.html [dostęp: 6.02.2020 r.].

Krajewski R., Środki oddziaływania wychowawczego w prawie wykroczeń, Palestra 2013, nr 7–8.

Kurzępa B., Kodeks wykroczeń. Komentarz, Warszawa 2008.

Lewiński J., Środki oddziaływania wychowawczego. Przedawnienie orzekania i wykonania kary oraz zatarcie ukarania, Gazeta Policyjna 1999, nr 19.

Makarewicz J., Powrotna fala, Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Społeczny 1930, z. 10.

Marek A., Prawo karne, Warszawa 2011.

Marek A., Marek-Ossowska A., Prawo wykroczeń (materialne i procesowe), Warszawa 2019.

Mezglewski A., Prawa i obowiązki osoby podejrzewanej o popełnienie wykroczenia, Przegląd Policyjny 2007, nr 1.

Mezglewski A., Współdziałanie Policji z innymi organami państwowymi w zakresie wykrywania wykroczeń drogowych i ścigania ich sprawców, w: Współdziałanie organów bezpieczeństwa i porządku publicznego w zakresie wykrywania wykroczeń i ścigania ich sprawców, red. I. Nowicka, A. Sadło-Nowak, A. Tunia, Lublin 2012.

Nowicka I., Kupiński R., Stosowanie środków oddziaływania wychowawczego w sprawach o wykroczenia, Prokuratura i Prawo 2004, nr 7–8.

Prusak F., Stratyfikacja organów porządku publicznego, w: Współdziałanie organów bezpieczeństwa i porządku publicznego w zakresie wykrywania wykroczeń i ścigania ich sprawców, red. I. Nowicka, A. Sadło-Nowak, A. Tunia, Lublin 2012.

Rychel M., Praktyczne aspekty stosowania środków oddziaływania wychowawczego w prawie wykroczeń, Kwartalnik Prawno-Kryminalistyczny Szkoły Policji w Pile 2011, nr 3–4.

Skowron A., Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia. Komentarz, Gdańsk 2005.

Skowron A., Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia. Komentarz, Warszawa 2010, LEX nr 76753.

Skwarczyński H., Nowelizacja Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, Monitor Prawniczy 2003, nr 20.

Stefański R., Czynności wyjaśniające w sprawach o wykroczenia, Prokuratura i Prawo 2001, nr 12.

Świecki D., Metodyka pracy sędziego w sprawach o wykroczenia, Warszawa 2012, LEX nr 143777.

Tunia A., Współdziałanie Policji oraz straży gminnej w zakresie przeciwdziałania wykroczeniom popełnianym w działalności turystycznej i ścigania ich sprawców, w: Współdziałanie organów bezpieczeństwa i porządku publicznego w zakresie wykrywania wykroczeń i ścigania ich sprawców, red. I. Nowicka, A. Sadło-Nowak, A. Tunia, Lublin 2012.

Pobierz

Opublikowane
30-09-2020


Tunia, A. (2020). Stosowanie środków niepenalnych jako sposób reagowania na wykroczenia. Studia Prawnicze KUL, (3), 335–354. https://doi.org/10.31743/sp.5913

Anna Tunia  atunia@kul.pl
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II https://orcid.org/0000-0002-7703-0828



Licencja

Autor oświadcza, że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza jakichkolwiek praw osobistych lub majątkowych osób trzecich oraz, że jego prawa autorskie do utworu nie są ograniczone w zakresie objętym umową podpisywaną z Wydawcą.

Autor publikacji przenosi nieodpłatnie na Wydawcę autorskie prawa majątkowe do składanego do publikacji Utworu (artykułu) bez ograniczeń czasowych i terytorialnych na następujących polach eksploatacji:

a) wytwarzanie, utrwalanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;

b) wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu, oraz rozpowszechnianie w postaci otwartego dostępu, zgodnie z treścią licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa 4.0 Międzynarodowa (zwanej również jako CC BY), dostępnej pod adresem: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;

c) włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;

d) opublikowanie na stronie internetowej czasopisma, publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, oraz publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;

e) wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu lub innej sieci.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu następuje nieodpłatnie, z chwilą podpisania umowy.