Институт субсидиарной ответственности в уголовном налоговом праве (статья 24 Уголовного налогового кодекса)

Adam Wróbel

Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie , Польша
https://orcid.org/0000-0002-9315-0213


Аннотация

Автор представляет в статье институт субсидиарной ответственности, анализируя его с точки зрения взглядов, высказанных в доктрине и судебной практике. Рассматриваются следующие вопросы: субъект ответственности, наложение штрафа, условия, позволяющие привлечь к ответственности, обязательность применения института, уплата штрафа или денежного эквивалента предмета, конвертация штрафа, уголовная ответственность в сравнении с субсидиарной ответственностью, обязательства по возврату материальной выгоды. Институт субсидиарной ответственности закреплен в статье 24 Уголовного налогового кодекса. Такая ответственность характерна для уголовного налогового права и имеет финансовый характер. Она может быть возложена на физическое лицо, юридическое лицо или неполно- ценное юридическое лицо. Для того чтобы субъект был привлечен к субсидиарной ответственности, необходимо, чтобы лицо, совершившее фискальное правонарушение (исключительно), было заместителем этого субъекта, ведущим его дела в качестве доверенного лица, управляющим, сотрудником или выступающим в любом другом качестве, и чтобы замещаемый субъект получил или мог получить какую-либо финансовую выгоду от совершенного налогового правонарушения. При наличии этих условий она возла- гается на субъект в обязательном порядке.

Ключевые слова:

субсидиарная ответственность, вспомогательная ответственность, налоговое уголовное право



Banasik A., Odpowiedzialność posiłkowa w prawie karnym skarbowym, Nieruchomości 2006, nr 10 [baza danych Legalis].

Bojarski M., w: System Prawa Karnego, t. 11. Szczególne dziedziny prawa karnego. Prawo karne wojskowe, skarbowe i pozakodeksowe, red. M. Bojarski, wyd. 2, Warszawa 2018 [baza danych Legalis].

Grzegorczyk T., Kodeks karny skarbowy. Komentarz, wyd. 4, Warszawa 2009 [baza danych LEX].

Konarska-Wrzosek V., w: Kodeks karny skarbowy. Komentarz, red. I. Zgoliński, Warszawa 2018 [baza danych LEX].

Kotowski W., Kurzępa B., Kodeks karny skarbowy. Komentarz, wyd. 2, Warszawa 2007 [baza danych LEX].

Łabuda G., Razowski T., w: Kardas P., Łabuda G., Razowski T., Kodeks karny skarbowy. Komentarz, wyd. 3, Warszawa 2017 [baza danych LEX].

Michalski J., Komentarz do kodeksu karnego skarbowego, t. 1. Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, Warszawa 2000 [baza danych LEX].

Oczkowski T., w: Kodeks karny. Komentarz, red. V. Konarska-Wrzosek, wyd. 3, Warszawa 2020 [baza danych LEX].

Polak B., Materialnoprawne przesłanki orzekania odpowiedzialności posiłkowej, Prokuratura i Prawo 2014, nr 3 [baza danych Legalis].

Prusak F., Kodeks karny skarbowy. Komentarz, t. 1. Art. 1–53, Kraków 2006 [baza danych LEX].

Razowski T., Zakres podstawy faktycznej odpowiedzialności posiłkowej w prawie karnym skarbowym, Prokuratura i Prawo 2010, nr 12 [baza danych Legalis].

Skowronek G., Kodeks karny skarbowy. Komentarz, Warszawa 2020 [baza danych Legalis].

Wielgolewska A., w: Piaseczny A., Wielgolewska A., Kodeks karny skarbowy. Komentarz,

Warszawa 2012 [baza danych LEX].

Wilk L., w: Wilk L., Zagrodnik J., Kodeks karny skarbowy. Komentarz, wyd. 4, Warszawa 2018 [baza danych Legalis].

Znamierowski J., O mankamentach instytucji odpowiedzialności posiłkowej w prawie karnym skarbowym, Prokuratura i Prawo 2014, nr 7 [baza danych Legalis].


Опубликован
2022-09-27


Wróbel, A. (2022). Instytucja odpowiedzialności posiłkowej w prawie karnym skarbowym (art. 24 Kodeksu karnego skarbowego). Журнал Studia Prawnicze KUL, (3), 171–184. https://doi.org/10.31743/sp.11573

Adam Wróbel  a.wrobel@uj.edu.pl
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie https://orcid.org/0000-0002-9315-0213



Лицензия

Лицензия Creative Commons

Это произведение доступно по лицензии Creative Commons «Attribution» («Атрибуция») 4.0 Всемирная.

Autor oświadcza, że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza jakichkolwiek praw osobistych lub majątkowych osób trzecich oraz, że jego prawa autorskie do utworu nie są ograniczone w zakresie objętym umową podpisywaną z Wydawcą.

Autor publikacji przenosi nieodpłatnie na Wydawcę autorskie prawa majątkowe do składanego do publikacji Utworu (artykułu) bez ograniczeń czasowych i terytorialnych na następujących polach eksploatacji:

a) wytwarzanie, utrwalanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;

b) wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu, oraz rozpowszechnianie w postaci otwartego dostępu, zgodnie z treścią licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa 4.0 Międzynarodowa (zwanej również jako CC BY), dostępnej pod adresem: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;

c) włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;

d) opublikowanie na stronie internetowej czasopisma, publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, oraz publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;

e) wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu lub innej sieci.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu następuje nieodpłatnie, z chwilą podpisania umowy.