Kilka uwag o nazwisku Firadza

Renata Marciniak-Firadza

Uniwersytet Łódzki , Polska
https://orcid.org/0000-0001-6301-8820


Abstrakt

Tematem artykułu jest rzadkie, obcobrzmiące, niedające się jednoznacznie objaśnić nazwisko Firadza. Celem artykułu jest przedstawienie stratygrafii chronologicznej i geograficznej nazwiska oraz zaprezentowanie kilku odmiennych stanowisk dotyczących jego etymologii. Omawiane nazwisko nie było dotychczas przedmiotem analiz onomastycznych, w tym antroponimicznych.

Słowa kluczowe:

onomastyka, antroponimia, nazwisko

Brückner Aleksander. 1985. Słownik etymologiczny języka polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Wiedza Powszechna.

Bubak Józef. 1989. Pochodzenie polskiego nazwiska Uryga. „Onomastica” t. 33: 209–212.

Chodyła Zbigniew. 2005. Najstarsze dzieje osad olęderskich w okolicach Nekli w latach 1749–1793. Nekla.

Cieślikowa Aleksandra. 1990. Staropolskie odapelatywne nazwy osobowe: proces animizacji. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum.

Cieślikowa Aleksandra. Red. 2007. Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. Wybór artykułów hasłowych oraz wykazy nazwisk wraz z chronologią i geografią, t. 1: A–G. Kraków: Wydawnictwo Lexis.

Doroszewski Witold. Red. 1960. Słownik języka polskiego t. 2. Warszawa: Wydawnictwo Wiedza Powszechna.

Gruszczyński Włodzimierz. Red. Elektroniczny słownik języka polskiego XVII i XVIII wieku (do 1772 roku). W: https://sxvii.pl [Dostęp 10.05.2019].

Jaracz Małgorzata. 2012. Bydgoskie nazwiska pochodzenia niemieckiego. Rekonesans badawczy. „Onomastica” t. 56: 105–116.

Karłowicz Jan. 1901. Słownik gwar polskich t. 2. Kraków: nakładem Akademii Umiejętności.

K. P. Woźniak, Niemieckie osadnictwo wiejskie między Prosna a Pilicą i Wisłą od lat 70. XVIII wieku do 1866 roku. Proces i jego interpretacje, Łódź 2013.

Karłowicz Jan, Kryński Adam, Niedźwiedzki Władysław. Red. 1900. Słownik języka polskiego t. 1. Warszawa: wydano Nakładem prenumeratorów w drukarni E. Lubawskiego i S-ki.

Linde Samuel Bogumił. 1854. Słownik języka polskiego t. 1. Lwów: Wydawnictwo Ossolińskich.

Łoś Jan. 1922. Gramatyka polska, cz. I. Głosownia historyczna. Lwów–Warszawa–Kraków: Wydawnictwo Ossolińskich.

Mayenowa Renata Maria (red.). 1973. Słownik polszczyzny XVI wieku t. 7. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum, PAN.

Pabian Andrzej, Targowski Michał. Red. 2016. Olędrzy. Osadnicy znad Wisły. Sąsiedzi bliscy i obcy. Toruń: Wydawca Fundacja Inicjatyw Społecznych ANRO.

Raszewska-Klimas Agnieszka. 2015. Wariantywność dziewiętnastowiecznych nazwisk piotrkowian. „Onomastica” t. 59: 169–179. (Crossref)

Rymut Kazimierz. 1993. Słownik nazwisk współcześnie w Polsce używanych t. 3: E–G. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN.

Rymut Kazimierz. 1999. Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. 3: A–K. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN.

Rymut Kazimierz. 2003. Słownik nazwisk używanych w Polsce na początku XXI wieku. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN.

Skowronek Katarzyna. 2001. Współczesne nazwisko polskie. Studium statystyczno-kognitywne. Kraków: Wydawnictwo DWN.

Sławski Franciszek. 1952–1956. Słownik etymologiczny języka polskiego t. 1. Kraków: wydano nakładem Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego.

Sławski Franciszek. Red. 1974. Słownik prasłowiański t. 1: A–B. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum.

Słownik gwar polskich. 2005 t. 7 z. 1 (20) pod kierunkiem Joanny Okoniowej. Kraków: Wydawnictwo PAN.

Strutyński Janusz. 1997. Gramatyka polska. Kraków: Wydawnictwo Tomasz Strutyński.

Taszycki Witold. 1925. Najdawniejsze polskie imiona osobowe. Warszawa–Kraków–Lublin–Łódź–Poznań–Wilno–Zakopane: wydano nakładem Polskiej Akademii Umiejętności.

Taszycki Witold. Red. 1968–1970. Słownik staropolskich nazw osobowych t. 2: E–Ki. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum.

Tomczak Lucyna. 2003. Słownik odapelatywnych nazwisk Polaków. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

Urbańczyk Stanisław. Red. 1956–1959. Słownik staropolski t. 2. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum, PAN.

Woźniak Krzysztof Paweł. 2013. Niemieckie osadnictwo wiejskie między Prosną a Pilicą i Wisłą od lat 70. XVIII wieku do 1866 roku. Proces i jego interpretacje. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. (Crossref)


Opublikowane
2021-12-13


Marciniak-Firadza, R. (2021). Kilka uwag o nazwisku Firadza. TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych, 6, 61–76. https://doi.org/10.31743/teka.13342

Renata Marciniak-Firadza  renata.marciniak@uni.lodz.pl
Uniwersytet Łódzki https://orcid.org/0000-0001-6301-8820