Johna Henry'ego Newmana wybrane wątki eklezjologiczne

Paweł Beyga

Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu , Polska
https://orcid.org/0000-0002-0838-9482


Abstrakt

John Henry Newman jest jedną z najbardziej znanych postaci Kościoła katolickiego oraz Kościoła anglikańskiego. Tworzył swoje dzieła, należąc do tych dwóch konfesji. W artykule autor ukazał wybrane aspekty teologii Kościoła Johna Henry’ego Newmana,
czyli jego eklezjologię. Dla zrozumienia teologicznego stanowiska Newmana niezwykle pomocne są: jego historia w Kościele Anglii, pozycja w Kościele katolickim oraz dwa dogmaty proklamowane podczas życia tego nowego katolickiego świętego. W ostatniej
części artykułu eklezjologia Johna Henry’ego Newmana została na nowo odczytana w świetle aktualnych problemów katolickiej i anglikańskiej teologii.

Słowa kluczowe:

Newman, eklezjologia, teologia, papiestwo

Benedict XVI [Benedykt XVI], Homily of 7 May 2005 [Posługa papieża gwarancją posłuszeństwa Chrystusowi i Jego Słowu (7.05.2005)], https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/homilie/lateran_07052005.html [access: 29.07.2020].
Beyga P., Wybrane teologiczne wątki dokumentu dialogu katolicko-anglikańskiego pt. “Walking Together on the Way” w kontekście aktualnych wyzwań posoborowego ekumenizmu, “Studia Oecumenica” 19 (2019), s. 275–289.
Bouyer L., Kościół Boży. Mistyczne Ciało Chrystusa i Świątynia Ducha Świętego, transl. W. Krzyżaniak, Warszawa 1977.
Chapman M., Anglican Theology, London 2012.
Dessain C.S., John Henry Newman. Pionier odnowy Kościoła, transl. M. Stebart, Poznań 1989.
Hawkey J., Walking Together on the Way: Learning to Be the Church – Local, Regional, Universal – An Anglican Commentary, http://www.anglicancommunion.org/media/331675/Anglican-Commentary-on-ARCIC-III-Agreed-Statement.pdf [dostęp: 29.07.2020].
John Henry Newman. Doctor of the Church, ed. P. Lefebvre, C. Mason, Oxford 2007.
Kantyka P., What Happened to “Sola Scriptura”? How the Bible was Used in the Fight for Women Priests and Bishops in the Anglican Communion, “Roczniki Teologii Ekumenicznej” 4 (2012) 59, p. 31–42.
Międzynarodowa Komisja Anglikańsko-Rzymskokatolicka, Maryja: łaska i nadzieja w Chrystusie (2004), “Salvatoris Mater” 2 (2005) 26, s. 427–474.
Nasch A., Newman, the Church and the World, in: John Henry Newman. Doctor of the Church, ed. P. Lefebvre, C. Mason, Oxford 2007, p. 130–144.
Newman i jego dzieło. Wybór pism J.H. Newmana, by J. Klenowski, Warszawa 1965.
Newman J.H., O rozwoju doktryny chrześcijańskiej, transl. J. Zielińska, Warszawa 2000.
Newman J.H., Apologia pro vita sua, transl. S. Gąsiorowski, Warszawa 2009.
Newman J.H., Kazania uniwersyteckie. Piętnaście kazań wygłoszonych przed Uniwersytetem Oksfordzkim między 1826 a 1843 rokiem, transl. P. Kostyło, Kraków 2000.
Newman J.H., List do wielebnego Edwarda Bouverie Puseya, in: W. Życiński, Johna H. Newmana teoria rozwoju doktryny mariologicznej, Lublin 2010, p. 182–261.
Newman J.H., Logika wiary, transl. P. Boharczyk, Warszawa 1989.
Newman J.H., Rozmyślania i modlitwy, transl. Z. Kubiak, Warszawa 1967.
Newman J.H., O sumieniu, transl. A. Muranty, Bydgoszcz 2002.
Nichols A., The Panther and the Hind. A Theological History of Anglicanism, Edinburg 1993.
Ostrowski W., Książka z Littlemore, in: J.H. Newman, O rozwoju doktryny chrześcijańskiej, Warszawa 2000, s. 5–15.
Ramsey M., The Anglican Spirit, New York 2004.
Ratzinger J., Nowe porywy Ducha. Ruchy odnowy w Kościele, transl. S. Czerwik, Kielce 2006.
Schatz K., Prymat papieski od początków do współczesności, transl. E. Marszał, J. Zakrzewski, Kraków 2004.
Składanowski M., Anglicanorum coetibus wobec problemu anglikańskiej tożsamości, “Roczniki Teologii Ekumenicznej” 2 (2010) 57, p. 99–121.
Wyznania wiary. Protestantyzm, ed. Z. Pasek, Kraków 1999.

Opublikowane
2020-12-29



Paweł Beyga 
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu https://orcid.org/0000-0002-0838-9482



Licencja

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.