Synodalność w nauczaniu i pontyfikacie Jana Pawła II
Andrzej Dobrzyński
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II , Polskahttps://orcid.org/0000-0002-9331-8215
Abstrakt
Artykuł ukazuje związek synodalności z kolegialnością, z eklezjologią komunii, z odnową Kościoła i z nową ewangelizacją. W rozumieniu synodalności przez Jana Pawła II istotną rolę odegrał jego udział w Soborze Watykańskim II i soborowa debata o kolegialności. Wraz z recepcją doktryny soboru poprzez synody lokalne i Synod Biskupów uwidocznił się związek synodalności z kolegialnością biskupów i zarazem ze współdziałającą z hierarchią wspólnotą Kościoła. Papież odwoływał się do synodów jako „szkoły” eklezjalnej komunii i misji. W tworzeniu komunii istotną rolę odegrało kształtowanie postawy uczestnictwa w misji Chrystusa. Synodalne współdziałanie biskupów, duchownych i świeckich dzięki temu teologicznemu ugruntowaniu prowadzi do syntezy struktur oraz postawy dojrzałej wiary. W ten sposób synody czy też praktyka synodalna są istotnym „narzędziem” urzeczywistniania komunii Kościoła i intensyfikacji jego misji.
Słowa kluczowe:
synodalność, kolegialność, eklezjologia komunii, Jan Paweł II, synody, Sobór Watykański IIBibliografia
Jan Paweł II, Encyklika „Redemptor hominis” u początku papieskiej posługi (4.03.1979), w: Jan Paweł II, Dzieła zebrane, t. 1, Kraków 2006, s. 25–62.
Jan Paweł II, Synod Biskupów – realizacją więzi pomiędzy kolegialnością a prymatem, w: Jan Paweł II, Nauczanie papieskie, t. 4/1 (1983), Poznań 1998, s. 523–526.
Jan Paweł II, Synodalitas affectiva i effectiva. Przemówienie na zakończenie obrad, „L’Osservatore Romano” [wyd. pol.] 9 (1987) 11–12, s. 20–21.
Jan Paweł II, Synod – urzeczywistnienie więzi między kolegialnością a prymatem (20.12.1990), „L’Osservatore Romano” [wyd. pol.] 11 (1990) 12, s. 20–21.
Jan Paweł II, Otwórzcie Chrystusowi drzwi Azji. Spotkanie z przedstawicielami Federacji Konferencji Episkopatów Azji (15.01.1995), „L’Osservatore Romano” [wyd. pol.] 16 (1995) 3, s. 25–29.
Jan Paweł II, List apostolski motu proprio „Apostolos suos” o naturze teologicznej i prawnej konferencji episkopatów (21.05.1998), w: Jan Paweł II, Dzieła zebrane, t. 4, Kraków 2007, s. 197–208.
Jan Paweł II, Posynodalna adhortacja apostolska „Pastores gregis” o biskupie słudze Ewangelii Jezusa Chrystusa dla nadziei świata (16.10.2003), w: Jan Paweł II, Dzieła zebrane, t. 2, Kraków 2006, s. 919–999.
Karol Wojtyła, U podstaw odnowy. Studium o realizacji Vaticanum II, wyd. 3, Kraków 2003.
Karol Wojtyła, Kościół w tajemnicy odkupienia. Interpretacja Vaticanum II, oprac. A. Dobrzyński, Rzym 2012.
Karol Wojtyła, Vaticanum II: czas twórczego myślenia. Wypowiedzi soborowe, oprac. A. Dobrzyński, Rzym 2014.
Karol Wojtyła, Odnowa Kościoła i świata. Refleksje soborowe, oprac. A. Dobrzyński, wyd. 2, Rzym 2014.
Karol Wojtyła, Duszpasterski Synod Archidiecezji Krakowskiej (1972–1979), red. T. Pieronek, t. 1–2, Kraków 1985.
Karol Wojtyła e il Sinodo dei Vescovi, red. G. Sarraf, Città del Vaticano 1980.
Kodeks prawa kanonicznego, Poznań 1983.
Libro del Sinodo della diocesi di Roma, Roma 1993.
Pierwszy Synod Prowincji Krakowskiej, Kraków 1994.
II Polski Synod Plenarny (1991–1999), Poznań 2001.
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
