Synodalność w myśli Josepha Ratzingera
Tomasz Samulnik
Instytut Nauk Religijnych św. Tomasza z Akwinu w Kijowie , Ukrainahttps://orcid.org/0009-0009-7156-4827
Abstrakt
Celem artykułu jest przedstawienie linii myślenia Josepha kardynała Ratzingera na temat idei synodalności. W kolejnych krokach swojej refleksji Bawarski teolog stawia na pozór rudymentalne, choć zasadnicze pytania: Czym jest synod? Jaka jest funkcja instytucji synodu w Kościele? Ratzinger nie stroni również od pytań dotyczących aktualnej problematyki związanej z drogą synodalną. Przybierają one ton prowokacyjny: Czy w Kościele katolickim nie powinien trwać nieprzerwany synod, który łączyłby zasadę synodalności z zasadą papieskiego prymatu? Czy synod może funkcjonować wyłącznie jako własny, niezależny organ części bądź całości kolegium biskupów danego regionu? Kto ostatecznie kieruje Kościołem? Własne próby odpowiedzi na postawione pytania autor osadza przede wszystkim w Tradycji Kościoła, a także w kontekście bliskiej Bawarczykowi eklezjologii communio. Istotnym atutem jest również zawarty w refleksji wymiar pragmatyczny podejścia do zagadnienia synodalności.
Bibliografia
J. Ratzinger, Wykłady bawarskie z lat 1964–2004, przeł. A. Czarnocki, Warszawa 2009.
J. Ratzinger, Kościół - znak wśród narodów, Opera omnia VIII/1, przeł. W. Szymona, Lublin 2013.
Maximilian H. Heim, Joseph Ratzinger – Life in the Church and Living Theology. Fundamentals of Ecclesiology with Reference to Lumen Gentium, translated by Michael J. Miller, San Francisco 2007.
Św. Hilary z Poitiers, O Trójcy Świętej, przeł. E. Stanula, Warszawa 2005.
Instytut Nauk Religijnych św. Tomasza z Akwinu w Kijowie https://orcid.org/0009-0009-7156-4827
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
